Uw stappen in mijn wandelpas

Uw stappen in mijn wandelpas

beroeren mijn gemoed,

ik pas mijn snelheid zachtjes aan,

dit samenzijn voelt goed,

We lopen zwijgend op het pad,

U kent mijn wel en wee,

niets hoef ik U te zeggen

want U beleeft het mee.

Ik leef me in Uw menstijd in,

wat had U het soms zwaar,

was Vader in die tijd bij U

zoals ik U ervaar?

Er was in ‘t donkerste moment

Uw hartverscheurend woord

of Hij U toen verlaten had,

heeft Hij Uw roep gehoord?

Uw stappen in mijn wandelpas,

ze zijn mijn grootste schat,

nooit hoeft een mens alleen te zijn,

U kruist ons levenspad!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Door Ko de Vrieze in een foto gezet