een loden deken lijkt,
je onder zwaartekracht bezwijkt,
het daglicht je te fel begroet
in 't donker van je nachtgemoed,
als je geen uitkomst in 't gebed meer ziet,
je schuilt in een immens verdriet
neem dan het dek in beide handen
trek het omhoog voor je gezicht,
zie je tussen dat dons het licht?
Er is een Helper die met je bidt
juist als je in dat diepe donker zit.
Hij tilt je loden deken
laat je je nood uitspreken
en wacht tot alles bij hem is gebracht,
de loden deken om je ligt als zachte vacht.
Coby Poelman - Duisterwinkel
