Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog. U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam. Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen.
Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. , https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

vrijdag 31 december 2021

Nieuwjaarsgebed

 



Te weten dat U bij ons bent,
de dagen van ons leven
geeft zoveel kracht,
biedt uitzicht, geeft ons moed,
wat wij op aarde ook beleven,
het raakt ook U,
U volgt ons op de voet.

Omstraal ons Heer,
Uw heerlijkheid bevrijdt,
met U aan onze zijde
beleven we Uw tijd.

Te weten dat U bij ons bent,
de dagen van ons leven,
of dat nu hier of in Uw hemel is,
te weten dat U ons
voor eeuwig blijft omgeven,
een zekerheid in onze tijd
door Uw geheimenis.

Omstraal ons Heer,
Uw heerlijkheid bevrijdt,
met U aan onze zijde
beleven we Uw tijd.

Coby Poelman - Duisterwinkel

dinsdag 21 december 2021

Prikspijt

 


Ik heb zo’n spijt

dat ik niet ben geprikt,

het fluistert in het donker,

te zwak zijn stem en longen.


Het is te laat

ziet hij aan haar gezicht,

hij hoort de adem stokken

van wie er naast hem ligt.

Het zijn de laatste woorden,

dan dooft het licht.


Coby Poelman-Duisterwinkel


zaterdag 11 december 2021

Adventsbericht


Een ster licht op boven de kerk,

hij schijnt in de Turfsingel,

verwarmt het huis van wie er woont

als een gezonden engel,

brengt in het donker van de nacht

een ongewoon bericht;

dank dat je aan Hem hebt gedacht,

Hij brengt je graag Zijn licht

omdat jij hier Zijn licht verspreidt

in deze grote stad

met zicht op Godes heilig huis

kruist Hij vandaag jouw pad.


Coby Poelman-Duisterwinkel

vrijdag 3 december 2021

Sinterklaasgevoel

 


Als kind geloofde je
in Sinterklaas,
nu gelooft Sinterklaas
in het kind.

Vroeger waren
Pieten de baas,
nu spelen de bazen
voor Piet.

Vroeger kreeg je
cadeaus van Sinterklaas,
nu koop je
Sinterklaascadeaus.

Vroeger mijmerde je
op de kade….
nu mijmer je
over vroeger.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Kunstwerk van Anco Wigboldus

dinsdag 23 november 2021

Onduidelijke signatuur


Voor de leeskring las ik het boek "De bijenhouder van Aleppo". Het boek heeft me best aangegrepen, je kunt je na het lezen ervan een veel betere voorstelling maken van wat een vluchteling allemaal moet doorstaan. Ik schrijf vaak een gedicht bij het gelezen boek dat ik deel op mijn blog Literatuurgedichten.  Misschien ook aardig om het gedicht hier te delen. De vrouw om wie het in het boek gaat is kunstenaar maar verliest haar gezichtsvermogen na de dood van hun zoontje.  In het gedicht heb ik geprobeerd een tekening van haar leven te schetsen. Haar man is bijenhouder en hoopt in een nieuwe toekomst zijn beroep weer uit te kunnen oefenen.


Onduidelijke signatuur


Ik zie een echtpaar met een zoontje

in tijden van hoe mooi het was,

dan wordt het doek kapotgeschoten,

zonnige bloemen bedekt met as.


Kleuren worden troebel,

eveneens de geest,

hoop leeft aan de randen

van wat vredig is geweest.


Verdreven naar de vreemde,

nergens een eigen plek,

altijd op je hoede,

klaar zijn voor vertrek.


De rode draad is wazig,

de toekomst onbekend

maar aan de horizon schijnt licht

waar de penseelstreek wendt.


De hoop is bijna zichtbaar,

ik kijk van dichterbij,

opeens beweegt iets op het rood,

kijk nou, een honingbij!


Coby Poelman-Duisterwinkel



Geschreven n.a.v. het boek "De bijenhouder van Aleppo" van Christy Lefteri

donderdag 18 november 2021

Mijn Levensader


Als alles mij te machtig is

zintuig ik naar de Vader,

beleef ik Zijn getuigenis.


In 't diepst van die geheimenis

komt Hij mijn ziel steeds nader

als alles mij te machtig is.


Zo straalt Hij door mijn duisternis,

vormt Hij mijn levenskader,

beleef ik Zijn getuigenis.


Hij vult wat ik ten diepste mis,

doorstroomt in mij als ader

als alles mij te machtig is,


en bid ik om vergiffenis

voor vijanden en dader

beleef ik Zijn getuigenis,


dan nodigt Hij mij aan Zijn dis

vol troost en vol genade.

Als alles mij te machtig is

beleef ik Zijn getuigenis.


Coby Poelman - Duisterwinkel

dinsdag 16 november 2021

Mijn Bijbels ABC in de opruiming





Mijn Bijbels ABC Geschreven door Coby Poelman-Duisterwinkel en geïllustreerd door Sanne Miltenburg. Dit boek is nu in iedere boekhandel in de opruiming van 12,99 voor 5,99. Exclusief verzendkosten. Een leuk kraamcadeau, doopgeschenk  of een cadeau voor de komende feestdagen. Van harte aanbevolen!

zaterdag 13 november 2021

Levensadem, een gedicht en een recensie over het boek van Marja Meijers

 



Ik ben erg onder de indruk van dit boek.
De schrijfster neemt je mee in een creatieve gedachtegang van een mensje in wording.
De gedachtegang van dit jongetje in de baarmoeder wordt heel mooi omlijst met aansprekende Bijbelteksten die van toepassing zijn. Zo word je als lezer ook geconfronteerd met het concept van God rond de conceptie. Je voelt de scheppende kracht van de Maker.
Ieder mens is uniek en krijgt eigen merktekens. Denk aan vingerafdrukken. Heel mooi wordt omschreven hoe hij een merkteken op zijn voet krijgt.
Omdat zo enthousiast uitgekeken wordt naar de geboorte en het grote avontuur om op de aarde te zijn word je zelf als lezer ook helemaal blij.
De vraag komt boven of je zelf eigenlijk genoeg uit het leven haalt.
Je zou nog veel meer vreugde aan het leven en de schepping kunnen beleven als je die met nieuwe ogen bekijkt.
Samen met dit jongetje beleef je het weefproces. Hij hoort het hartje opeens kloppen. Er groeien armen en benen, handen en voeten. Hij ontvangt zintuigen, oren en ogen. Opeens kan hij horen wat buiten de baarmoeder gebeurt. Dat is overigens niet altijd fijn. Hij merkt dat hij emoties heeft.
Hij wordt getroost door wat hij in de hemelen heeft gehoord waar hij voor de vorming in de baarmoeder was. Toen was hij alleen nog geest, in de baarmoeder krijgt hij een lichaam en een ziel.
Hij stelt zich voor dat hij een dichter en kunstenaar wordt en vindt nu al inspiratie in wat David heeft geschreven.
In het boek lees je de liederen die hij in de baarmoeder schrijft.
Wat ik ook een prachtig beeld vond; “De wolken zijn het stof aan zijn voeten (Nahum 1 : 3)” Dit mensje in wording zegt daarover: “Zijn voeten zijn zo groot dat ze de hemel kleuren en soms bedekken met lapjes stof in ontelbare vormen.”
Voor hem zal het zien van wolken een herinnering aan zijn Schepper zijn die voor hem uitloopt, zijn voetsporen openlijk nalatend zodat iedereen ze kan zien.
Het is zo bijzonder mooi en ontroerend.
Je zou hierdoor ook jezelf kunnen gaan zien door de ogen van je Schepper. Hij vond je de moeite van het scheppen waard en besteedde veel zorg aan je.
Hoe het boek afloopt wil ik liever niet vertellen, het is mooier voor de lezer om dit zelf te ontdekken.

Ik heb geprobeerd het in een gedicht te vatten.

Levensadem

Ik zie een mensje groeiend in het donker,
maar in zijn donker is toch altijd licht,
hij leeft naar zijn geboorte toe,
zo puur, Scheppergericht.

Zodra hij ledematen heeft
beweegt hij op het ritme,
zijn blijdschap klopt,
popelend danst hij voort.

Wie zal mijn moeder worden en wie heeft mij verwekt,
wie houdt zijn handen naar mij uitgestrekt?
Zijn ze zoals mijn Maker, zien ze al naar mij uit,
ik luister stil geborgen naar hun leefgeluid.

 Maar dan, heel onverwacht
voel ik een koude hand,
wat gaan ze met mij doen,
of is het nu volbracht,

of is het nu, of is het nu,
of….. is….. het…. nu….


Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven n.a.v. het boek van Marja Meijers


 Marja Verschoor - Meijers heeft op haar blog een artikel geschreven over mijn blogs en boeken.
Wie het leuk vindt om dit te lezen, zie
http://frisse-kijk.blogspot.nl/2015/12/gedichten-en-granaatjes.html  

dinsdag 9 november 2021

Het mooie van mist

 


Soms lijkt het zo mistroostig Heer,

wanneer het mistig is

met dor en droefenis, 

de wereld klein en kwetsbaar is,

dan hoop ik op Uw wederkeer,

de wereld lijkt zo koud en kil,

en ik verlang naar warm en stil,

dat alles gaan mag naar Uw wil,

maar dan weet ik, 'k ben niet alleen,

al kan geen mens U gadeslaan,

U loopt toch naast mij of vooraan,

U laat mijn hart en ziel verstaan

die mist is slechts geween,

wanneer jij huilt huil Ik ook mee,

soms moet je ruimte maken

om blij weer te ontwaken,

Ik zal over je waken,

we gaan toch met ons twee.


Dan loop ik met een lichtere pas,

ik hoor weer dat U bij mij was,

U bent mijn lichtglans, mijn houvast,

U toont mij kleuren van dichtbij,

de herfst ontvouwt zich voor ons uit,

we horen hoe een vogel fluit,

genieten van dit dagje uit,

U schiep door mist iets nieuws in mij.


Coby Poelman-Duisterwinkel

zondag 7 november 2021

Dankbaar voor vaccin

 


Dankbaar voor het leven

dat ons wordt gegeven

hoor ‘k helaas ook tegen, dwars,

boos, wantrouwend, wars,

je wilt toch van dit virus af,

niet nog meer mensen in het graf.


Ga je ver op reis,

betaal je ook de prijs,

soms moet je ingeënt

niemand die dat ontkent,

je wilt toch geen malaria

geen tyfus en geen cholera,

je neemt soms tegen zin

toch maar een reisvaccin.


Dankbaar voor wat men gaf

neem ik mijn petje af

voor alle zorg en medici

de GGD en ieder die

eraan heeft meegewerkt

dat de gezondheid sterkt.


Coby Poelman-Duisterwinkel

zondag 31 oktober 2021

Onze dorpsgenoot

  


Hij schilderde de kerk

die veel voor hem betekende,

hij was er ouderling,

heeft zijn geloof beleden,

zijn kinderen zijn er gedoopt,

hij was actief meelevend.


Hij zong er in de Cantorij,

hielp mee met wat gebeurde,

was dankbaar voor het goede,

leed mee met elk die treurde,

een trouwe kerkganger was hij,

vergaderde en was gastvrij.


Wat was hij vaak te vinden

in ‘t kerkje van zijn vrind,*

waar hij zo graag bediende

in ‘t theehuis, graag geziene.


Dag Jan, je werk blijft voortbestaan

nu jij van ons bent heengegaan.

De kerk, het huis van wie ons schiep

waar jij zo graag naar binnen liep

is door jouw hand op doek ontstaan,

dat jij bij God mag binnengaan.


Coby Poelman-Duisterwinkel



*Het zelfgebouwde kerkje van boer Harkema in Den Ham waar bussen vol mensen naar kwamen kijken. Jan Meeuwsen deed daar de rondleidingen en eindigde die met het zingen van een lied.  Hij schonk koffie en thee in het theehuis waar zijn schilderijen ook tentoongesteld werden.

woensdag 27 oktober 2021

De rijke arme

 


Ach wat is rijk verzucht de arme,

weinig geld maakt creatief,

hij overziet wat hij gemaakt heeft,

vindt voldoening en heeft lief.


Was ik maar arm, bedenkt de rijke

die zijn boekhouding bekijkt,

hij voelt zich slaaf van zijn bezit

dat hem tot steeds meer rijkdom drijft.


Coby Poelman-Duisterwinkel



Kunstwerk van R. Feitsma

vrijdag 22 oktober 2021

Wat een gastheer!

 


Te Kana zou een bruiloft zijn,

daar blonk de bodem van 't festijn

tot even later

men zag hoe water

geroerd werd tot de beste wijn.


Coby Poelman-Duisterwinkel

maandag 18 oktober 2021

Te gast in de kerk


Ze zitten voor me,

een meisje met haar oma,

het kindermoment breekt aan,

ze fluisteren,

het meisje mag naar voren gaan.

Na afloop gaan ze

naar een eigen ruimte,

een aarzeling, zij blijft er staan.

Oma gebaart;

ga er maar achteraan.


De kinderen komen terug,

oma gaat al wenkend staan,

na oogcontact komt ze eraan,

oma drukt haar tegen zich aan,


en ik schiet vol,

ik heb hun taal verstaan.


Coby Poelman-Duisterwinkel


Het prachtige bloemstuk werd gemaakt door Janneke Deemter ter gelegenheid van de Schnitger Cantatedienst.

donderdag 14 oktober 2021

Aduard slaapt


Stilte wandelt ons tegemoet,

we knerpen schelpen wakker,

geknotte wilgen zijn weer uitgebot

waar “de Lindt” ons buigend groet.

Zo rond het middaguur

beschijnt de zon september,

op de met herfst getooide bermen

onze schaduwen in drassig groen,

weilanden dromen achter bomenrijen,

volkstuinen gapen door een bladerkraag.

We naderen de kerkhofsgracht,

lopen langs de graven,

spreken over abten en verleden

in de Wibrandusstraat en die van Baron Lewe,

De kloostermoppen worden hergebruikt

in ‘t Rechthuis na een raadsbesluit.


Je luistert stil als ik vertel,

je kent het kloosterleven,

hebt de Abdij al eens bezocht

en zag ook het museum.

Eens in het jaar rond mijn geboortedag

bezoek je ons in “mensenpak”

en ik weet nu dat Aduard

met ons een plek vond in jouw hart.


Coby Poelman-Duisterwinkel

maandag 11 oktober 2021

Hij is thuis


Tempel,

woning van de Heilige Geest,

ons lichaam, Zijn herberg,

Hij wil blijven,

voorgoed!


Coby Poelman-Duisterwinkel

zondag 10 oktober 2021

Vele woningen

 


Wij waren in Uw huis

en thuisgekomen
welde in mij een vraag
over Uw Vaderhuis
met vele woningen.

Die woningen
zijn dat misschien
de mensen
in wie U woning hield,
die bij U zijn gekomen?

Hoe het ook zij,
ik ben verheugd
dat Uw Geest
in ons wil wonen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel 'Geloofsvreugde'

dinsdag 5 oktober 2021

Hamster "nacht"merrie

 


Eén van de Borgpaarden in Den Ham
vierde een feestje achter de dam,
een merrie gebaard,
beschuitmuisjestaart,
na jaren een droomwens die uitkwam.

Coby Poelman-Duisterwinkel

zaterdag 2 oktober 2021

Leeuwendeel


Een rijke leeuw uit Aduard

klaagde: "Wat zijn die banken hard.

Ik lever u een ambachtsman

die leeuwenbanken maken kan."

Nu prijkt hij in de kloosterkerk

als zetel naast zijn meesters’ zerk.


Coby Poelman-Duisterwinkel


Geschreven voor het tijdschrift "Terdege"

zondag 19 september 2021

De gevallen vleugel


Er viel een vleugel van de klok,

zomaar, met stil weer.

Voorzichtig raapte ik het op

kwam er misschien nog meer?

De engel boven op de klok

bleef de trompet bespelen

alsof er niets gebeuren kon;

zou Hij iets willen delen?


Een stoel bracht me hoog in de lucht,

terwijl ik daar zo stond

plaatste ik de vleugel terug,

een armbreed van de grond.

Ik zag de engel weer volmaakt

boven de wijzers zweven

maar diep in míj is iets geraakt,

door vleugels voel ik mij omgeven!


Coby Poelman-Duisterwinkel

woensdag 15 september 2021

Haar lievelingslied

 

Zingen lukt haar niet

maar lichaamstaal

klinkt des te meer

bij 't horen van: nu zingen wij.....


Mijn zingen lukt niet meer,

terwijl ik naar haar 

vreugde-uiting luister

dwars door haar lijden

drink ik mijn tranen in

en hoor van alle zijden

in glorieus getuigenis

welk een vriend ons Jezus is.


Coby Poelman-Duisterwinkel


Een gebeurtenis van jaren geleden, in het Zonnehuis te Zuidhorn, tijdens de zangbijeenkomst, nog in het oude Zonnehuis.


Het gedicht is gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht"

zaterdag 4 september 2021

Verzoeningsbloemen

 


De bloemen die we kregen

doen liefde overwegen,

naast het paars van boetedoening

vraagt de zonnebloem verzoening.


Woorden op het kaartje

van oprechte smart,

de Gever opent vaardig

een zon van warmte in ons hart.



Coby Poelman-Duisterwinkel

donderdag 2 september 2021

Zomergedachte

 

De stralen van de zomerzon
vertellen een geheim,
het Licht dat duister overwon
wil ook jouw lichtbron zijn.

De stralen van Gods scheppingslicht
verwarmen ieder kind
dat in de schaduw van Zijn zicht
hemelse liefde vindt.

Coby Poelman - Duisterwinkel

vrijdag 27 augustus 2021

Dankgedicht

 


Ik ben zo blij, het voelt zo vrij,

ik ben gevaccineerd en kan weer zoveel meer!

We waren het ontwend, jij bent ook ingeënt,

ik kan je weer omarmen, alles is zoveel warmer.

Ik ben zo blij, het voelt zo vrij,

als iedereen straks is bevrijd

is er een nieuwe mogelijkheid.

Voorbij is dan de pandemie,

hoera voor alle medici!


Coby Poelman-Duisterwinkel

woensdag 25 augustus 2021

Flip van de kerk

 



De nieuwe dominee

wil een Filippus zijn

die mensen als Nathanaël

naar Jezus begeleidt.


Bevlogen als hij is

laat hij zich leiden,

en de Nathanaëls,

ze voelen zich gezien,

raken opgetogen

als hij hen meeneemt

op die weg,

zijn kom en zie

klinkt gaandeweg.


Hij komt hen tegemoet

met warme goede woorden

omdat vanaf de moederschoot

Hij mensen zag en uitzicht bood.


Coby Poelman-Duisterwinkel


Bij Johannes 1 : 44 - 52

vrijdag 20 augustus 2021

Stoel opgeknapt


Onze Deense designstoel had wat slijtage aan de armleuningen. Ik had nog een restje art deco stof liggen en heb de armleuningen een hoesje gegeven. Gewoon een tunneltje gemaakt in een paar passend gemaakte lapjes, elastiek erdoor en om de armleuningen gespannen. Ik vind de designstoel zo eigenlijk nog veel leuker.

zondag 15 augustus 2021

In barokke sferen

 


In Middeleeuwse kleren

komen ze musiceren

onder het lover van

de Leenster borg.

Is uw rijtuig al gestald?

Zo wordt een welkomstgroet geschald.


Tonen van een fluit,

je hoort gitaar en luit,

maar zoek je de gitaar,

t geluid komt uit de snaar

van een klavecimbel,

beschilderd en bewerkt,

gemarmerd en gemerkt.


De musici, ze weten je te raken

door klanken die de tijd bewaken,

gepruikt en in fluweel

nemen ze er aan deel.

We horen Lustig

als een luisterlust

en Telemann in luit

vanuit de klavecimbel,

sonates groot in C

van Popma en van Händel,

het is Barok wat hier de toets doet slaan,

op het Hogeland is iets moois ontstaan.


Coby Poelman-Duisterwinkel



Geschreven n.a.v. een prachtig concert van Trio Fiori Musicalli.


Het programma van hun concert was:

Doen Daphne met variaties - J. van Eyck (1590 - 1657)

Caprietten - J.W. Lustig (1706 - 1796)

Sonate C - groot - G.F. Händel (1685 - 1759)

Sonate C - groot - R. Popma van Oevering (1692 - 1781)

Sonate D - groot - G. Ph. Telemann (1681 - 1767)


Trio Fiori Musicali | Facebook


donderdag 12 augustus 2021

Ooievaars op de kerk

 

Stralend komt ze binnen,
‘k heb inspiratie voor je
voor een leuk gedicht,
'k zag ooievaars op de Abdij,
het was zo’n mooi gezicht,
het waren er zelfs drie,
ze stonden prachtig in ‘t gelid,
als dat niet veelbelovend is,
maak maar een mooi gedicht.

Wat jammer nu
dat ik ze zelf niet zag,
dus schrijf ik over haar
en die beloftevolle dag.

Coby Poelman-Duisterwinkel

zondag 8 augustus 2021

Koorrepetitie

 


Juist dat gebed

waarmee begonnen wordt

zorgt voor een sfeer

die vredig is,

geeft blijk dat

Vader het niet mist.


Al klinkt het eerst

nog aarzelend,

Hij stemt de stem in ons

zodat wanneer het

wordt verwacht

wij zingen door

Zijn stemmerskracht.


Als leden van Zijn huisgezin

vertrouwen we op Hem.

Staande zingen we

onze dank

en onderweg

klinkt nog Zijn klank.


Coby Poelman-Duisterwinkel

vrijdag 6 augustus 2021

Het taske (In het Gronings)

 


Het taske aan de kapstok
dat ik veur n bruloft kocht,
ain met gekleurde spaigeltjes
het mie herinnerns brocht.
Mien klainzeuntje van anderhaalf
laip der as n paauw mit rond.
Hai oogste n hailebaarg bekieks
op n duur zat er op grond.
Zoas er met zien vingertjes
de spaigeltjes bekneep,
het taske om zien aarmke
langs bruloftsgasten zweek,
en op zien hurkjes tussen t publiek
aan ain stuk deur het dicht en open dee,
ik zai weer hou der bie mie kwaam,
knoestje open ien t schemerlicht,
doar schenen boven halve spaigeltjes
zien vroagoogjes mie ien t gezicht.

Wat haren wie een plezaaier,
mien klainzeuntje en ik
met n taske van de kringloop
wat waren wie ien ons schik.

Coby Poelman - Duisterwinkel

woensdag 4 augustus 2021

Storm van liefde

 


Het overkwam mij

in de Psalmendienst,

Gods Geest was zo aanwezig,

het stormde in en rond mijn hart,

ik gaf me er aan over,

de woorden van de predikant,

ze raakten, zweefden,

landden, stegen,

waaiden in het rond,

Psalm 118 leefde!


Kwam het omdat we hoorden

dat Híj dit voor Zijn sterven zong,

was het de bede “Heer!”

was het de ruimte

in Zijn woord,

wat raakte me zozeer?


De hele avond droeg Hij mij,

Zijn liefde was zo puur,

o, Geest van God,

storm in mij door,

onstuimig en ontroerend,

tot ik met U

de woorden zing,

verstillend in Uw koor.


Coby Poelman-Duisterwinkel