In barokke sferen

 

In Middeleeuwse kleren

komen ze musiceren

onder het lover van

de Leenster borg.

Is uw rijtuig al gestald?

Zo wordt een welkomstgroet geschald.

Tonen van een fluit,

je hoort gitaar en luit,

maar zoek je de gitaar,

t geluid komt uit de snaar

van een klavecimbel,

beschilderd en bewerkt,

gemarmerd en gemerkt.

De musici, ze weten je te raken

door klanken die de tijd bewaken,

gepruikt en in fluweel

nemen ze er aan deel.

We horen Lustig

als een luisterlust

en Telemann in luit

vanuit de klavecimbel,

sonates groot in C

van Popma en van Händel,

het is Barok wat hier de toets doet slaan,

op het Hogeland is iets moois ontstaan.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven n.a.v. een prachtig concert van Trio Fiori Musicalli.

Het programma van hun concert was:

Doen Daphne met variaties - J. van Eyck (1590 - 1657)

Caprietten - J.W. Lustig (1706 - 1796)

Sonate C - groot - G.F. Händel (1685 - 1759)

Sonate C - groot - R. Popma van Oevering (1692 - 1781)

Sonate D - groot - G. Ph. Telemann (1681 - 1767)

Trio Fiori Musicali | Facebook

Haikulied voor Händel

Doof en hoogbejaard,

toch lokt de kat het maartse.

Komt hij ooit weer thuis?

Nog steeds geen kat,

de eksters bij zijn lege bak

missen hem ook.

Geen kattenharen,

eksters slopen onze mat,

overal kokos.

De eksters broeden

in hun mattenrestennest

vlooieneitjes uit.

Händel, ouwe kater,

zoveel over jou geschreven,

wordt maart je fataal?

Coby Poelman - Duisterwinkel

 

 

Geschreven op 22 maart 2017.

Tevens een afscheidslied want Händelisnooit meer thuisgekomen.

Snipperkat

Onder de trap ligt onze kat

op afgeweekt behang,

het deert hem niet, wat er ook valt,

hij ligt er al heel lang.

Pas bij de spetters op zijn kop

van weer een natte dweil

rekt hij zich uit en schudt zich,

stram komt hij overeind.

Wanneer hij door de kamer loopt,

bedekt met plakbehang

kijkt hij me vraagogend aan:

komt er nog wat van?

Hij gaat me voor richting zijn bak

en vraagt me zo om eten,

de ballast die hij meedraagt

lijkt hij gewoon vergeten.

Ik volg het spoor van snippers terug

scheur boven weer behang

en denk aan de bejaarde kat,

die jaag je niet op stang.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Het was hem niet

Ik dacht vanmiddag 

dat ik Händel zag,

dezelfde tekeningen 

in zijn vacht.

Ik hield mijn pas in,

noemde zacht zijn naam,

niets in hem reageerde

alleen mijn metgezel 

wist wat mij deerde

en liet mij daarvan 

even iets verstaan.

Meer dan een jaar geleden nu

dat onze oude kater

voor ’t laatst gelokt 

door ’t maartse

van ons is heengegaan.

Coby Poelman - Duisterwinkel

De weg naar Haren

De kat ligt op de plattegrond,

juist daar waar ik moet zijn.

Hij ligt zo lekker, ‘k duw hem zacht

naar ‘t Overwinningsplein.

Hij gaapt me aan, rekt zich eens uit

zijn kop op ‘t Hoornse meer,

zijn staart zwiept bij die actie

gevaarlijk heen en weer.

Een uitgebreide wasbeurt
vindt op de Hondsrug plaats

waar ik hem weg kan lokken

met een stuk geitenkaas.

‘k zit naast hem op mijn knieën,

hij volgt mij op de voet,

ik volg de weg naar Haren

die ‘k vind in overvloed.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "De voordracht"

Muzikale kat

De kat zit voor de bank,
zijn ogen dicht,
de borstkas ritmisch wiegend
luistert hij ademloos
naar licht klassiek,
oud geworden
onder zang,
pianospel en koormuziek.

Eén instrument
kan hem niet echt bekoren,
bij het geluid van blokfluit
pletten zich de oren,
zijn ogen staan verstoord,
hij poogt er mauwend
bovenuit te komen,
een sprong beëindigt
hoge tonen.

Stil ligt de fluit
op het velours,
de kat, zijn naam is Händel,
hervat zijn slaapje
op de zonverwarmde vloer.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "Velden vol melodieën" (2016)

Ragebol

Hoera, de kat

gaat zich verstoppen,

verdwijnt vandaag

achter de kast.

Zijn snorharen

vol rag en motten,

verschijnt hij

op de tast.

Uitbundig

heb ik hem geprezen,

hij heeft mij weer

een grote dienst bewezen.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Uit: "De voordracht" (2013)

De aquarel is van Christine de Ro, België