Onzichtbare verbondenheid

Wat is het toch moeder

dat ons zo bindt,

u, mij en ons pasgeboren kind,

dat u mijn weeën hebt vernomen

op het moment dat

uw kleinkind zou komen,

u, toen de dokter zijn jas uittrok

zo onrustig wakker schrok

en vanuit uw eigen bed

bij mij was in uw gebed?

Zou het zo zijn

bij moeder en kind

dat de band met

de Vader ons verbindt?

Moeder, wat het ook mag zijn,

wij deelden onze geboortepijn.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "Geloofsvreugde" 

Mijn bijzondere Valentijn

‘t Was in de nacht

van Valentijn

dat de vliezen braken,

jouw komst

ons deed ontwaken.

We hadden je zo vroeg

nog niet verwacht,

reden in de stilte,

beschenen door de maan

naar waar je ‘t levenslicht

aanschouwen zou.

Pas aan het einde van

die lange dag,

de moed bijna verloren

werd jij, mijn Valentijn

intens gewenst

geboren.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gebeurtenis in 1986, beschreven op 13 februari 2011.

Gepubliceerd in "De voordracht" (2013)

Genadig is de Here

Kind van ons kind,
kleine man,
nu al zo eigen,
daar bén je dan.

Je pientere oogjes
nemen ons op,
volgen beweging,
je bloemt uit de knop.

Je warmte, je geur,
je licht gewicht
zo dicht aan ons hart
maakt ons Scheppergericht.

Kind van Uw kind,
kleine man,
nu al zo eigen,
we ademen dank.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Het kunstwerk is van Theo Onnes

Mijn bijzondere Valentijn

‘t Was in de nacht

van Valentijn

dat de vliezen braken

jouw komst

ons deed ontwaken.

We hadden je zo vroeg

nog niet verwacht,

reden in de stilte

beschenen door de maan

naar waar je ‘t levenslicht

aanschouwen zou.

Pas aan het einde van

die lange dag,

de moed bijna verloren

werd jij, mijn Valentijn

intens gewenst

geboren.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gebeurtenis in 1986, beschreven op 13 februari 2011.

Gepubliceerd in "De voordracht" (2013)

Het kunstwerk is van Theo Onnes.

Pasgeboren

Moeder,
ik ben nu moeder,
ik heb een kind!
Warmte zoekt een weg
door mijn hart
op mijn borst
naar mijn kind,
ons kind!

Ik koester het
glibberig
warme kleine
lichaam
emotie golft
van huid tot huid
de navelstreng
verbindt

tot mijn liefste
trillend ons
verlost.
Ons kind,
vanaf de eerste
ademtocht
intens bemind.

Coby Poelman-Duisterwinkel