Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog. U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam. Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen.
Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. , https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017
Posts tonen met het label Overlijden. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Overlijden. Alle posts tonen

vrijdag 28 februari 2025

Als je leven eindigt



Als je leven eindigt

wat is dan van belang,

is er iets goed te maken,

wacht iemand al heel lang?


Als je leven eindigt

leef je dan heel intens

omdat iets nog niet af is,

is er een laatste wens?


Als je leven eindigt

is er herinnering

aan alles wat er echt toe deed,

wie gaf je leven zin?


Coby Poelman-Duisterwinkel



dinsdag 21 mei 2024

De stille roos


De roos vertolkt wat wordt gevoeld

bij het bezoek van 't monument,

een doorn boven de snede,

de knop die zich naar boven wendt.


De stille roos tekent iets uit

van wat ze heeft beleefd,

de lucht spiegelt ook wolken

en schaduw van wie om je geeft.


Al weet die dat hier niets meer is,

je ergens anders bent,

de plek waar je begraven werd

herinnert jou, je sterfmoment.


In deze roos verstilt de jij

die veel betekend heeft,

de knop gaat open als Hij jou

onsterfelijk leven geeft.


Coby Poelman-Duisterwinkel

maandag 24 oktober 2022

Een kaarsje voor jou


Voor jou brand ik een kaarsje,

jij was een schijnend licht

voor elk die op je weg kwam,

je deelde het bericht

van Wie je altijd troostte,

Wie jou had opgericht,

jouw warme goede woorden

wierpen een nieuw gezicht

op alledaagse zorgen,

vormden een evenwicht.


Voor jou brand ik een kaarsje

als teken van Zijn Licht.


Coby Poelman-Duisterwinkel

maandag 11 juli 2022

Herinneringen door een lied


Maak herinneringen zei ze

en spreek die vooral uit

zodat ook als je niet meer bent

ze doorklinken in ons bestaan.


Het had haar 

zo vaak goed gedaan.


Coby Poelman-Duisterwinkel

dinsdag 11 januari 2022

Gebogen violet


Regenbogend kleurt de hemel

over wie zich overgeeft

aan onontkoombaar dood.

De zuster schijnt in violet,

haar fluistering vormt een gebed.


Verbonden met de stervende,

Zijn kind, Zijn ervende,

neemt Hij de adem die Hij gaf

en leidt vanuit de Hoge

naar ‘t licht van Zonnebogen.


Coby Poelman – Duisterwinkel



Geschreven voor de VUmc poëzieprijs 2015, thema levenseinde


Kunstwerk van Jo van Wiggen


vrijdag 9 juli 2021

Afscheidsperspectief


Wanneer de stilte U begint te prijzen,

de ziel gaat reizen

wacht Uw belofte

dat het lichaam zal verrijzen

op Uw tijd.


Coby Poelman-Duisterwinkel

dinsdag 13 april 2021

Trouwe bidders

 


Als dan de laatste
uitgedragen is,
’t ouderlijk huis verlaten,
besef je eens te meer
dat je niet enkel ouders mist
maar ook je trouwe bidders

en tegelijk

gaat in een kring
een koor van bidders staan
die doorgaan waar zij bleven,
jou noemen in Zijn naam.

Coby Poelman-Duisterwinkel

  Gepubliceerd in de bundel 'Verrassend uitzicht'


Kunstwerk van Sjoke Wassenaar

zondag 28 februari 2021

Een stil bericht

 


Dag lieve . . .
zo onverwacht geroepen,
nu is het stil,
Vrede op je gelaat.
We begeleiden je
eendrachtig
tot aan je laatste
rustplaats.

Levend in de tijd
voor Pasen
lopen we naar
de stille hof.
Door Zijn beloften
richten wij ons op.

Dag lieve . . .
voor jou
is het begonnen
gezien de uitdrukking
op je gezicht,
een stil bericht
van God.

Coby Poelman-Duisterwinkel 
 




vrijdag 6 november 2020

Door het geloof


Het stormt als buurvrouw wordt begraven,
zoals het in de wereld waait,
iemand wordt vluchtig uitgezwaaid,
auto’s vullen zich met de in raven-

zwart geklede nazaten van Naam.
langzaam trekt de stoet langs beukenhagen
om haar naar de plaats van rust te dragen,
meelevend trek ik jas en schoenen aan.

Terwijl ik naar het kerkgebouw toe loop
denk ik aan hoe een jochie stond te kijken,
een dagdeel voor het venster in de hoop

de vader van zijn vriendje te zien stijgen,
zo had de juffrouw hem verteld op school
dat hij die dag de hemel zou bereiken.

Coby Poelman-Duisterwinkel

woensdag 9 september 2020

Hoor je dat?


De eenden van de Traansterweg
vertellen een verhaal,
heb je ons baasje wel gekend,
hij kende ons allemaal.

De ganzen van de Traansterweg
herkennen hun verhaal,
ze trekken altijd met hen op,
missen hem allemaal.

De vogels rond de Traansterweg
fluiten een groots verhaal,
weet je dat er een Trooster is?
Hij kent ons allemaal.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Geschreven voor het afscheid van een familielid die overleden is.

vrijdag 22 februari 2019

Afscheidsbede

Als er geen uitzicht
op herstel meer is,
je leven lijkt te doven
rest ons het uitzicht
op wat we geloven.

Dat je de Trooster
mag ervaren
in je laatste kracht
en Hij je over ’t lijden
heen mag dragen
naar waar een leven
zonder lijden wacht.

Coby Poelman - Duisterwinkel


vrijdag 24 augustus 2018

Bij God bewaard


Ze las een sterfbericht
en dacht, ach…
ze bad, Heer,
verlicht hun nacht.

Ze schreef Zijn woorden
op een meeleefkaart;
Weet u bij God bewaard.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Met dit gedicht doe ik op verzoek van Anne en Aritha mee aan de bloghop van juli/augustus 2018 thema: ‘ de ansichtkaart’ van Ron de Graaff  http://rondegraaff.blogspot.com/2018/07/zomertijd.html

woensdag 23 mei 2018

Geloof

Ze had kanker toen ze zei:
Geloven is voor mij
als kind bij vader
achterop de fiets vol overgave,
benen in de fietstas,
leunen tegen vaders jas,
Hij kent mijn bestemming
zonder routeplanning.

Ze kende haar vader maar even.
Toen hij stierf was zij pas zeven
maar de band met Vader is altijd gebleven.

Als Vaders gang lijkt te vertragen
wordt het kind naar Huis gedragen.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Geschreven n.a.v. de afscheidsdienst van mijn nichtje op 4 oktober 2007.

Gepubliceerd in de bundel "Granaatjes met een gouden slot"

donderdag 10 mei 2018

Welterusten

Wanneer ik wil gaan slapen
zingt er iets in mijn hoofd,
ik denk aan de dingen
die God ons heeft beloofd,
hoe Hij ons komt halen,
Zijn geliefde volk,
wij Hem tegemoet gaan
op een hemelse wolk.

Ik voel me zo rustig,
als Hij dit voor ons wil
dan word ik als het zover is
vanzelf wel opgetild.
Zo ga ik heerlijk slapen,
totdat Hij mij weer wekt,
wetend dat Hij zal waken
droom ik zijn wolkendek.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Bij Tess. 4 vers 13 tot 18

zaterdag 13 januari 2018

Trouwe bidders


Als dan de laatste
uitgedragen is,
’t ouderlijk huis verlaten,
besef je eens te meer
dat je niet enkel ouders mist
maar ook je trouwe bidders

en tegelijk

gaat in een kring
een koor van bidders staan
die doorgaan waar zij bleven,
jou noemen in Zijn naam.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit de bundel 'Verrassend uitzicht'


Kunstwerk van Sjoke Wassenaar

dinsdag 11 juli 2017

Afscheidsperspectief

Wanneer de stilte U begint te prijzen,
de ziel gaat reizen
wacht Uw belofte
dat het lichaam zal verrijzen
op Uw tijd.

Coby Poelman-Duisterwinkel
 
Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht"
 
 

donderdag 23 maart 2017

Een stil bericht

Dag lieve zus,
zo onverwacht geroepen,
nu is het stil,
Vrede op je gelaat.
We begeleiden je
eendrachtig
tot aan je laatste
rustplaats.

Levend in de tijd
voor Pasen
lopen we naar
de stille hof.
Door Zijn beloften
richten wij ons op.

Dag lieve zus,
voor jou
is het begonnen
gezien de uitdrukking
op je gezicht,
een stil bericht
van God.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Een stille afscheidsgroet tussen de witte rozen...

Alweer zeven jaar geleden.


Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht"

dinsdag 14 maart 2017

De gegeven Geest

Hij gaf de geest,
het tempelvoorhang spleet,
bloedspatten aan de rafels
getuigen van Zijn doorgang
naar de Vader
tijdens het beven
van de donkere aarde.
Waarlijk,
Hij was de Zoon van God.

De aarde beeft opnieuw,
een zware steen onthult
een gapend en verlaten graf,
bloedspatten aan de rafels
van opgerolde banden
getuigen stil.
Waarlijk,
de Zoon van God
is opgestaan!

U zult de Geest ontvangen,
belooft de Zoon van God
wanneer Hij op de wolken
de aarde overstijgt,
op weg gaat
naar de Vader.

Hij geeft de Geest,
Zijn wind steekt op in vlagen,
brengt ons te binnen
wat Hij zei
bij ’t geven van de geest
in handen van Zijn Vader,
het is volbracht!

Ik luister naar de Geest
en hoor; vier nu bevrijd
vandaag en voor altijd
het Pinksterfeest met Mij.

Geef ik de geest,
de Zijne,
Hij is erbij.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in "Beleef de dag" (2015)

zaterdag 7 januari 2017

Bijna vrij

Stil zit ze naast me,
haar oogjes spelen
met de contouren
van het glas in lood.
Ze wordt geconfronteerd
met eeuwig leven,
dat, wat beloofd is
na de dood.

Zilver omrande wolken
drijven schaapsgewijs voorbij.
“Ik zie de Goede Herder”
fluistert ze naar mij.
“Zou oma het al weten?
Dan is ze bijna vrij”.
Veelbelovend zwijgen we,
voelen Hem onnoemelijk dichtbij.

Coby Poelman-Duisterwinkel
 
 
Uit: "Verstillend Licht" (2012)