Ik heb zo’n spijt
dat ik niet ben geprikt,
het fluistert in het donker,
te zwak zijn stem en longen.
Het is te laat
ziet hij aan haar gezicht,
hij hoort de adem stokken
van wie er naast hem ligt.
Het zijn de laatste woorden,
dan dooft het licht.
Coby Poelman-Duisterwinkel
