Haiku seringen

 

Als ik binnenkom,
die geur van herinnering,
paarse seringen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Hoortoestel, zal ik wel, zal ik niet.....

We krijgen een mailtje van vrienden. Ze attenderen ons op een advertentie van een hoorspecialist. Ik moet even lachen om de humoristische manier van schrijven. Ons kent ons... Ik heb het onderwerp al eerder met mijn man besproken. Hij loopt er nog niet warm voor. Eén van onze zangers die naast hem staat in het koor heeft hem laten weten dat hij aan het experimenteren is met hoortoestellen en nu een apparaat op proef heeft. Mijn man houdt nauwlettend in de gaten hoe het zijn buurzanger bevalt. Na de proefperiode heeft de buurzanger zijn apparaatjes teruggebracht en ging bij een concurrent te rade. De apparaatjes die hij daar kreeg bevallen hem beter al is het nog niet je van het...

Toen we op een zondagmorgen plaats namen op de bank bij vrienden van ons, de bank zonder tegenlicht omdat de vriend die al een tijdje een hoortoestel heeft dan beter kon liplezen hadden we ook wat bedenkingen bij de werking ervan. Een bas in ons koor beschikt ook over een hoortoestel maar we moeten alles een paar keer herhalen omdat hij ons moeilijk kan verstaan... We hebben dus nog steeds onze bedenkingen bij de hoortoestellen van vandaag de dag en dat is de reden dat het nog wat uitgesteld wordt. Hij zegt wel eens er moet wel vreselijk veel aan die dingen verdiend worden want er wordt zo veel reclame voor gemaakt…

Die avond zijn we bij vrienden op bezoek van wie de man ook hoortoestellen heeft. Ik vraag hem hoe ze bevallen. Hij maakt een gebaar met zijn hand van: praat me er niet over…. En dan ontspint zich een heel verhaal van falen van het apparaat, bezoekjes aan de specialist die het meeneemt naar achteren en terugkomend vertelt dat het weer klaar is, overtollig oorsmeer enz. enz. Als we alles aangehoord hebben zeg ik tegen manlief: misschien kunnen we toch beter nog maar even wachten dan, zo slecht is je gehoor ook weer niet. Hij veert op, zijn gezicht begint te stralen en als we thuis zijn en ik opmerk dat het wel lijkt of hij opeens veel beter hoort, of dat soms komt door onze slotconclusie laat hij weten dat het inderdaad nu opeens veel beter gaat en hij kijkt mij zo gelukkig aan….

Coby Poelman-Duisterwinkel 

Heb lief

Liefde, aan geen dag gebonden,

liefde is voor elke tijd,

denk aan wie de liefde vonden

en aan Hem die het verspreidt,

deel het uit aan alle mensen,

stel je open en ontvang,

liefde is het mooiste werkwoord,

het bestaat al eeuwenlang.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Lenteluchtjes

 

Verjaardagsgedichtje

Zie je de olifant met de muis,

ze botsen de auto van konijn Pluis,

die veert omhoog tot op het stuur,

wat een plezier en avontuur!

Ze vieren jouw verjaardag,

kijk maar naar die gele vlag

en al die slingers boven hen,

hiep hiep hoera schatert een stem

vanuit deze verjaardagskaart,

vandaag is er verjaardagstaart!

Alle cadeautjes snel opzij,

kom er maar gezellig bij!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Verjaardagsknuffel

 

Zie je de dikke knuffelbeer,

hij smeekt; o nee, niet nog een keer!

De muisjes smakken om de beurt,

hebben hem helemaal besmeurd

met rode lipjes van de stift

die uit de roller is gelift.

Je bent toch jarig, lachen zij,

dan krijg je kusjes, ben je blij!

Knuf beer zegt; het is nu wel feest

maar jarig ben ik al geweest.

Zo stopt hij al de kusjes snel,

o nee, daar gaat alweer de bel….

Coby Poelman-Duisterwinkel

Hamsterborg in wintersfeer

 

Achter berijpte bomen,

hun stammen aardedonker,

ademt de Borg

de stilte

van de winterdag,

boezemt ontzag,

zo statig staat zij daar.

De smalle loopbrug

zwijgt nog onbelopen

onder ragfijne takken,

lichtflonkerend, ontloverd.

De omgeving slaapt,

merels zoeken appels

in de hoogstamgaard.

De schelpensingel glanst

onaangeraakt,

alleen de sneeuw

onder mijn voeten kraakt.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Foto genomen van de foto op de kerstkaart van de Vereniging van vrienden van de Hamsterborg.

De originele foto op deze kaart is gemaakt door Sina Wiersema.

Dit gedicht is gepubliceerd in mijn boek "Velden vol melodieën"

Duisterwinkel

 

Er gaat een gerucht

dat in een gehucht

bij een donkere bocht

men trekschuiten zocht

om deze te beroven.

Door dit verhaal

rond het Hunzekanaal

bij die duistere winkel *)

heet het gehucht Duisterwinkel

als je dit mag geloven.

*) hoek. Deze bocht in de Hunze, een duistere hoek had de vorm van een winkelhaak.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Gepubliceerd in "Granaatjes met een gouden slot" (2015)

Duisterwinkel is de naam van een gehucht dat gelegen heeft ten noorden van Garnwerd, in de gemeente Winsum, provincie Groningen.

Door de gemeente wordt Duisterwinkel ook genoemd als een van de woonkernen van de gemeente, maar op de topografische kaart is de naam niet terug te vinden.

Het gehucht staat vermeld op de kaart van Ludolph Tjarda van Starkenborgh (ca. 1690), op de kaart van Theodorus Beckeringh, "Kaart of Landtafereel der Provincie van Groningen en Ommelanden" (1781), in de Aardrijkskundige woordenboeken van Van der Aa (1849) en Pott (1913) en in de Groninger Encyclopedie van K. ter Laan (1954).

Het was een gehucht dat, vanuit Garnwerd gezien, aan de overkant van een in 1640 afgesneden meander (de Raken) van de oude Hunze, thans het Reitdiep lag, ingeklemd tussen Schilligeham, Bellingeweer en Klein Garnwerd. De naam zou duiden op een voor schepen gevaarlijke bocht (winkel) in de Hunze. In die bocht zouden veel bomen hebben gestaan rond een drietal boerderijen, wat de bocht een donker karakter gaf.

Het verhaal gaat, dat voor de kanalisatie van de Hunze (Reitdiep), hier dikwijls de trekschuiten werden beroofd. Het was een duistere hoek (vgl. Du. Winkel) in de Hunze.

De bewoners van Duisterwinkel gingen in Garnwerd naar de kerk. Sinds 1811 bestaat er één familie die zich Duisterwinkel is gaan noemen.

Bron http://nl.wikipedia.org/wiki/Duisterwinkel

zie ook http://www.duisterwinkel.nl/ voor een grotere foto van deze kaart.

Haiku Nacht

Gewoon stil worden,

luisteren naar wie je roept,

vol vertrouwen gaan!

Coby Poelman-Duisterwinkel