een feestkleed aan
want elke dag
zal Hij ons kunnen halen,
mijn bruidskleed hoeft hier
nog niet hemels wit te zijn,
dat zou ik immers nooit
kunnen betalen
maar als de echte Bruiloft
daar zal zijn
laat Hij dat stralende
over mij nederdalen.
azuurblauw water,
een blauwwitte lucht,
witte huizen,
roodgekleurde daken,
een bootje aan de kant,
felgekleurde bloemen,
waar is het wachten op?
Die bergen kan verzetten,
water droog kan leggen,
afdaalt in een wolk,
in het wit wil wonen
dat met rood bekroond is,
bootjes aan de kant brengt,
een tuin vol bloemen geeft,
Hij komt en wacht je op.
Coby Poelman-Duisterwinkel
bij het bezoek van 't monument,
een doorn boven de snede,
de knop die zich naar boven wendt.
De stille roos tekent iets uit
van wat ze heeft beleefd,
de lucht spiegelt ook wolken
en schaduw van wie om je geeft.
Al weet die dat hier niets meer is,
je ergens anders bent,
de plek waar je begraven werd
herinnert jou, je sterfmoment.
In deze roos verstilt de jij
die veel betekend heeft,
de knop gaat open als Hij jou
onsterfelijk leven geeft.
Coby Poelman-Duisterwinkel
die voor het eerst nu vrucht draagt,
hij voelt hoe sterk de takken zijn,
ik hoor hoe hij zich afvraagt;
hoe kan het dat Zacheüs in
zo’n buigzaam boompje zat,
hij kon zich goed verschuilen,
de boom is vol van blad.
Wellicht was die boom ouder,
hij klein en tenger ook misschien
kon mooi vanuit het lover
boven de mensen Jezus zien
maar het mooiste is toch dat
Jezus hem voor ogen had.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Die wandeling van Henoch,
hoe vaak zie ik hen gaan,
probeer ik in gedachten
hun woorden te verstaan
en elke keer kom ik bij Hem,
spreekt Hij mij stralend aan,
brengt levend in herinnering,
ook jij mag met Mij gaan.
Coby Poelman-Duisterwinkel
weerspannig en ontdaan,
liep zachtjes
bij de anderen vandaan,
ik trok me elke irritatie aan
maar op een dag
bleef ik nieuwsgierig staan.
Ik hoorde iets,
ik was opeens begaan
met de persoon
die toen is voorgegaan,
zo kwetsbaar,
door zijn woorden liep een traan
en ik werd aangeraakt,
wilde niet verder gaan.
De zwakke stem
heeft iets in mij geraakt,
heeft alle dwarse kracht
in mij gestaakt
en liet me snikkend
op mijn wegen keren,
O Geest van God,
wil me meer liefde leren.
Coby Poelman-Duisterwinkel
het spiegelt in de sloot,
dank dat u hier op aarde
mij deze aanblik bood.
Hoe kleurrijk zal het bij U zijn,
hoe kleurrijk is de mens
die naar Uw beeld geschapen is,
geheel naar Vaders wens.
Het is voor ons nog een geheim
hoe onze woning is
die U voor ons hebt ingericht,
ik heb geen beeltenis
maar als ik naar de hemel kijk
naar Uw zonsondergang,
zal het vast licht en stralend zijn
met liefde als behang.
Coby Poelman-Duisterwinkel
en Hij zag mij langs de kant,
stel dat Hij mij zou gebaren
wacht, Ik kom bij jou aan land.
Hoe zou ik dan reageren,
zou ik blij zijn en verrast,
wachtend tot Hij aan zou meren,
mij verheugen op mijn Gast?
Of zou ik verlegen denken,
nee Heer, vaar mij maar voorbij,
ga een ander aandacht schenken,
maar kom niet te dicht bij mij.
Hij kan op een dag zo komen,
ben ik erop voorbereid,
Hij, de liefste in mijn dromen,
vindt Hij mij Hem toegewijd?
Stille schipper op het water,
als u wist waaraan ik dacht,
misschien zeg ik het u later
als ons tijd rest, Hij nog wacht.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Hij preekte over tranen,
weet je dat God ze telt,
en het moment onthoudt
wanneer ze zijn geweld,
dat Hij ze opvangt in een kruik
en ons betraand gezicht
zal drogen als we bij Hem zijn
en Hij zich tot ons richt?
Hij kent al onze tranen,
huilde Hij met ons mee,
de tranen in zijn kruik gespaard
waren ze van ons twee?
De preek, het was zo troostend,
alsof God zelf hier sprak,
ik voelde Zijn aanwezigheid,
was zo op mijn gemak.
Soms heb je het zo nodig,
de eredienst, Zijn woord,
je kunt gesterkt de week weer in
en Hij trekt met je voort.
Coby Poelman-Duisterwinkel
van Hem die in mij woont,
ziet iemand dan iets van Zijn rijk,
zie ik wat Hij mij toont?
Mag ik door Uw bewogenheid
de ander leren kennen,
dat die ook Uw barmhartigheid
en liefde mag herkennen?
Coby Poelman-Duisterwinkel
kijkt niet naar pols of klok,
Hij neemt mij in zich op,
is heel ontspannen bij mij.
Welke vraag ik Hem ook stel,
Hij luistert heel aandachtig,
zijn inleving is krachtig,
Hij begrijpt mij supersnel.
Hij zegt ook niet; ik stap weer op,
Hij laat me vrijuit praten,
Hij merkt meteen wanneer ik tob,
Hij schenkt mij levend water.
Hij blijft, want Hij woont waar ik klop,
Hij nodigt mij voor later.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Kunstwerk van F. Evers
Uw stilte ademt vrede uit,
eerbiedig klinkt steeds meer geluid
van al Uw bedehuisgenoten.
We komen voor U en Uw woord,
hier mogen we elkaar ontmoeten
en in Uw vrede U begroeten,
we weten ons door U gehoord.
Straks gaan we psalmen voor U zingen,
de organist speelt ze al voor,
het maakt ons los van aardse dingen.
U neemt onze gebeden door
en wilt Uw kinderen omringen,
U bent erbij, één en al oor.
Coby Poelman-Duisterwinkel
ze groeien naar Uw licht,
hun zongebruinde harten
geheel op U gericht.
Laat U mij naar hen kijken
met ogen van Uw Geest
om stil te ondervinden
wat je in bloemen leest?
U opent mij de ogen
voor deze scheppingspracht,
Uw licht vormt om mijn binnenste
de stralen van Uw kracht.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Soms ben ik droevig, niet zo vaak,
maar er gaat zoveel mis.
Dan kom ik stil bij U Heer,
U weet wel wat er is.
Ja, er is overal wel wat,
het is nergens volmaakt
maar het valt soms zo tegen,
dan ben ik echt geraakt.
Als het met U maar goed is,
U bent mijn toeverlaat,
U weet dat het op aarde
niet altijd hemels gaat.
Coby Poelman-Duisterwinkel
dat vraag ik me soms af,
is die als een tenor
of lager, als een bas,
misschien een zachte bariton,
ach maakt het wel iets uit,
wanneer ik luister naar ons koor
hoor ik Uw stemgeluid.
U zingt in alle leden,
U troont op onze zang,
U stemt in ons de tonen,
Uw stem klinkt levenslang!
Coby Poelman-Duisterwinkel
die langs drijft door het blauw,
ik zie de schaduwdans van muggen
boven druppels morgendauw.
Kikkers kwaken een kikkerlied,
duiven uiten hun basgeluid,
ik schrijf hoe ik van hen geniet
onder rood ontluikend fruit.
Ik hoor de vogels om me heen,
mussen, merels en een specht,
de sfeer is zomers zo sereen,
U weet Heer, hoe ik hieraan hecht.
De kudde drijft steeds verder,
het wordt weer stralend blauw,
ze gaan vast naar hun Herder,
getuigend van Zijn trouw.
Coby Poelman-Duisterwinkel
verdriet vult
hart en ogen,
zo machteloos,
verslagen,
biddend, vragend,
heen en weer geslingerd
tussen vrees en hoop.
Dit kind van U,
hij heeft zo veel geleden,
het is zo moeilijk
om hem te zien gaan.
Hoe kan een mens
anders dan in een bede
zo’n zware storm
van leed doorstaan?
Alleen in overgave
aan U in stil gebed
hopende op Uw kracht,
Uw medeleven,
vertrouwend wachtend
op wat U dit kind
om wie U zoveel geeft
na deze storm zult geven.
Coby Poelman-Duisterwinkel
vult zich je Geest met moed,
dan voel je, het is goed,
zolang de eer naar Hem toe gaat,
Hij je omgeeft en niet verlaat
dan durf je en Hij geeft je kracht,
je weet dat Hij al op je wacht,
Hij is dat duwtje in je rug
en juist daardoor ga je niet terug
maar moedig, stil en doelgericht
ga je op weg met Zijn bericht.
Coby Poelman-Duisterwinkel
een melodie zette zich vast,
zong door in mijn gedachten.
Klaar wakker zocht ik naar de bron,
vond in het lied dat mij doorzong:
de Heer vernieuwt uw krachten.
Hij diende in mijn slaap zich aan,
bood mij hier een belofte aan.
Ik weet nog wat het met me deed,
nu ik Jesaja 40 lees
dient die herinnering zich aan
en ja, in al die jaren
mocht ik Zijn kracht ervaren.
Coby Poelman – Duisterwinkel
Jesaja 40 : 28 – 31 en Psalm 127 : 2b
