De roos vertolkt wat wordt gevoeld
bij het bezoek van 't monument,
een doorn boven de snede,
de knop die zich naar boven wendt.
De stille roos tekent iets uit
van wat ze heeft beleefd,
de lucht spiegelt ook wolken
en schaduw van wie om je geeft.
Al weet die dat hier niets meer is,
je ergens anders bent,
de plek waar je begraven werd
herinnert jou, je sterfmoment.
In deze roos verstilt de jij
die veel betekend heeft,
de knop gaat open als Hij jou
onsterfelijk leven geeft.
Coby Poelman-Duisterwinkel
