Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog. U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam. Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen.
Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. , https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

vrijdag 31 maart 2017

Paasgedachte

Met U 
uit het donker van de doodsnacht 
in eeuwig Licht gegaan, 
onder de steen 
vandaan. 

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "Het pinkstert!"

donderdag 30 maart 2017

Goedemorgen!

Een lied welt
uit mijn binnenste
naar buiten,
geluid zwelt aan.
Hoe kan een mens
zich beter uiten
dan zingend
uit zijn dak te gaan.

Alle vreugde
juicht omhoog
vanwaar het is gekomen,
de zon straalt
in een gouden boog,
knoppen zijn opengesprongen.

Op deze mooie morgen
klinkt in mijn vreugdelied
de lof aan God de Schepper
door Wie ik zo geniet.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven in april 2009

Gepubliceerd in de bundel "Velden vol melodieën"(2016)

dinsdag 28 maart 2017

Geluksmomentje

Hurkend
in de tuin
valt zijn oog
op een tulpje.
Zacht
vouwt hij het open,
kijkt aandachtig,
legt er zijn oortje
bovenop
en luistert…

Voorzichtig
staat hij op,
loopt stil
het tuinpad af.

Drie peuters
lopen geruisloos
het tuinpad op,
hurken
voor het tulpje,
het vingertje,
eerst voor zijn mondje
wijst nu het tulpje in,

verwachtingsvol
kijkt hij
zijn vriendjes
in de ogen
en fluistert:

Mooi hartje he?

Coby Poelman - Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "Velden vol melodieën" (2016)

donderdag 23 maart 2017

Een stil bericht

Dag lieve zus,
zo onverwacht geroepen,
nu is het stil,
Vrede op je gelaat.
We begeleiden je
eendrachtig
tot aan je laatste
rustplaats.

Levend in de tijd
voor Pasen
lopen we naar
de stille hof.
Door Zijn beloften
richten wij ons op.

Dag lieve zus,
voor jou
is het begonnen
gezien de uitdrukking
op je gezicht,
een stil bericht
van God.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Een stille afscheidsgroet tussen de witte rozen...

Alweer zeven jaar geleden.


Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht"

vrijdag 17 maart 2017

Kracht

Elke keer
sterkt het me meer,
zelfs in de zwartste nacht.

Steeds vrijmoediger
overwin ik
mijn onmacht
want ik geloof,
ik weet het zeker:

Zijn kracht
wordt in zwakheid
volbracht.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Gepubliceerd in: "Granaatjes met een gouden slot" (2015)

dinsdag 14 maart 2017

De gegeven Geest

Hij gaf de geest,
het tempelvoorhang spleet,
bloedspatten aan de rafels
getuigen van Zijn doorgang
naar de Vader
tijdens het beven
van de donkere aarde.
Waarlijk,
Hij was de Zoon van God.

De aarde beeft opnieuw,
een zware steen onthult
een gapend en verlaten graf,
bloedspatten aan de rafels
van opgerolde banden
getuigen stil.
Waarlijk,
de Zoon van God
is opgestaan!

U zult de Geest ontvangen,
belooft de Zoon van God
wanneer Hij op de wolken
de aarde overstijgt,
op weg gaat
naar de Vader.

Hij geeft de Geest,
Zijn wind steekt op in vlagen,
brengt ons te binnen
wat Hij zei
bij ’t geven van de geest
in handen van Zijn Vader,
het is volbracht!

Ik luister naar de Geest
en hoor; vier nu bevrijd
vandaag en voor altijd
het Pinksterfeest met Mij.

Geef ik de geest,
de Zijne,
Hij is erbij.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in "Beleef de dag" (2015)

vrijdag 10 maart 2017

Een stille week voor Lucaswolde

In Lucaswolde kroop een rat
langs telefoondraad door een gat
dat door een omgewaaide beuk
hem toegang gaf tot kabelbreuk.
Hij luisterde, kreeg snel gehoor,
drie boeren riepen in zijn oor:
Den Háág moest eens verstoken zijn,
die heeft men zó weer aan de lijn!

Coby Poelman-Duisterwinkel


Ooit geschreven n.a.v. een nieuwsbericht

Gepubliceerd in "Granaatjes met een gouden slot", uitgegeven op 21 juli 2015 door Noordboek


Kunstwerk schaapjes van Sjoke Wassenaar 

zondag 5 maart 2017

Krokussen van Hoop

Op het kerkhof
staat een wilg
te dromen in de zon.
Krokussen in bloei
omcirkelen de stam
alsof ze tot de dromer
willen zeggen:
wordt toch eens wakker
heb je ons al gezien
we vieren hier
het voorjaar,
zie onze gele hartjes
geopend naar de Zon
die ons ontvouwen heeft
als teken van de Hoop,
wij zijn wel even
dood geweest
maar kijk ons toch eens leven.

De dromerige wilg ontwaakt
van al dat jonge groen,
bekijkt de kleuren
wit, geel, paars,
de mooi gevormde hartjes
bedenkt hoe vaak
hij is gesnoeid en
weer is uitgelopen.

Hij groet de blijde krokussen
met buigend takgezwaai,
een zwarte kraai schrikt op.
Het kerkhof sluimert door,
wachtend de Grote Zomer.


Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "Het pinkstert!" (2012)

donderdag 2 maart 2017

Stille luiders



Sneeuwwit in het groen,
kopjes schrijven boven blad
lente in letters.

Coby Poelman - Duisterwinkel