Nieuw leven in oude foto

Stofzuigend loop ik door de gang
als hij me staande houdt,
een foto in de hand.
Wat lijk ik sprekend op die man
zegt hij en kijkt me aan,
ik kijk naar hem,
het is zijn over-opa in
zijn jonge jaren.
Oud is hij niet geworden,
hij stierf aan Spaanse griep.
Zijn dochtertje, pas twee
kende haar ouders bijna niet,
tien dagen later
volgde moeder vader.
Hij kent de trieste gang.

Nu hij daar staat met
over-opa’s foto
zie ik de sterke trekken
van gelijkenis,
nu weet ik hoe mijn opa
die ik nooit heb gekend
er vroeger uitgezien heeft
als een knappe jonge vent.

Coby Poelman - Duisterwinkel