Tekst op muziek

Op de dag dat er veel slecht nieuws voorbij komt is er ook een mooi bericht in mijn postvak in. Een tijdje geleden kreeg ik een mail van een componist of hij mijn gedicht "Dankgebed in de lijdenstijd" wel als bladmuziek voor een mannenkoor mocht uitgeven en of ik daar toestemming voor wilde geven. Er volgden enkele mailtjes over en weer en vandaag mailde hij mij dat de bladmuziek al in de catalogus is opgenomen. Zowel voor mannenkoor als voor gemengd koor is mijn tekst op muziek te bestellen.

Dat is toch best een bijzonder bericht op een dag als vandaag. Ik vond het in ieder geval zeer de moeite waard om er een blogje aan te wijden.

Onder deze link is het muziekstuk te bestellen en te bekijken.

Dankgebed in de lijdenstijd - Allekoormuziek

De weg terug

Zie mij hier leven, 

ver van U vandaan,

‘t valt me zo tegen, 

wilt U met mij gaan.

Zonder Uw liefde 

redde ik het niet,

kom in mijn donker, 

gids mij door verdriet.

Hoor in de woorden 

van mijn stil gebed

hoe ik U zoek want 

U bent nooit bezet.

Altijd beschikbaar 

met Uw luisteroor,

bij U is aandacht, 

stilte krijgt gehoor.

Kom in mijn denken, 

vul mijn lege ziel,

verwarm mijn kilte, 

leer mij hoe ik kniel,

ik was U kwijt, ja, 

maar U vond mij weer,

dank dat U doorzocht 

tot mijn wederkeer.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Kerkje spelen

Zullen we weer kerkje spelen

met z’n allen op de trap?

Dan zal ik de boekjes delen.

Ga maar zitten, ‘t is niet krap.

Dominee zegt wat we zingen,

en ik help de kleintjes wel.

Wacht, ik doe de oefeningen

op mijn fluit, ik haal hem snel.

Wil de dominee weer preken

hoe de Herder ’t schaapje zocht?

‘k zal nooit Zijn gezicht vergeten

hoe Hij keek toen Hij het vond.

Kijk nu toch, ik zie hem stralen

nog voordat hij heeft gepreekt

en die bijbelse verhalen

klinken prachtig door de week.

Kerkje spelen is gezellig

op de lange brede trap,

wie graag met ons mee wil zingen

neemt gewoon een extra stap.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Mamma, ken jij God?

 

Ik zie de buren zondags in hun mooie kleren,

ze lopen door de hoofdstraat naar de kerk,

zal ik daar ook een keer een kijkje nemen,

jij bent toch zondags naar je werk,

dan zit ik me hier te vervelen,

ik kijk wel eens naar kerk-tv 

maar wil het zelf wel eens beleven,

soms zing ik zacht een liedje mee.

Ze praten daar vaak over God en Jezus,

Zij komen in de liederen ook voor,

als mensen zingen kijken ze zo vredig,

misschien loopt God dan wel de rijen door,

al is Hij niet zichtbaar aanwezig,

misschien kan het dat je Hem voelt.

Zal ik het eens aan onze buren vragen?

Zij weten vast wat ik bedoel.

Coby Poelman-Duisterwinkel