Eldorado

Er is een land
waar illegalen
thuisgekomen zijn,
verdreven overlevenden,
eeuwig onderweg,

drijvenden
die wilskrachtig streden
in de golven
van de ruwe zee,
zoekend naar houvast
hoop zagen varen,
zingend ten onder gingen
in het tumult
van water, wind
en regen,

door smekende blikken gedrevenen
die grensoverschrijdend streden
vasthoudend zoekend
naar een beter leven
hoop leerden vestigen
over grenzen heen
teneinde te
verdwijnen
in de stilte
van de eeuwige rust.

Coby Poelman - Duisterwinkel.


Geschreven bij het gelijknamige boek van Laurent Gaudé.

Terpopwaarts

We liepen samen door de landerijen,
getrokken door het kerkje op de terp,
gebouwd naar middeleeuws Romaans ontwerp
te midden van antieke boerderijen.

Ik dacht aan Abraham die vragen stelde
en hoe de Heer hem daarop antwoord gaf,
hoe vragen smeken werd en vroeg me af
of ik het wel kon zeggen wat me kwelde.

Toen we het naderden vatte ik moed.
Omzichtig overwoog ik al mijn woorden
maar gaandeweg wist ik, nu komt het goed

omdat ik merkte dat Hij wéér verhoorde.
Hij toonde mij een lam dat had gebloed
en zei dat ik Hem nooit met vragen stoorde.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Geschreven voor het thema "Sonnet" www.gedichtensite.nl
Aan dit gedicht werd op 1 november 2014 de zilveren veer toegekend.

Gepubliceerd in de bundel "Beleef de dag" (2015)

Voorjaarsboden in januari

Krokussen staan al in knop,

ze horen nieuwjaarswensen,

ook sneeuwklokbosjes koppen op,

’t seizoen verlegt de grenzen.

Terwijl ik wandel in bewolkt

bekruipt me het gevoel

dat dit ontluiken iets vertolkt,

het openbaart een doel.

De krokus in het okergeel

spreekt levensvreugde uit,

in ’t frisse bosje sneeuwklok

zie je hoe die ontspruit.

Al is de lucht nog grijzig,

mijn hart ontvangt de zon,

ontvouwt zich als de krokus

die winters overwon.

Het dorp gehuld in stilheid

rondom de middagrust

ontvangt een sprankje lentetijd

die wakker is gekust.

Niemand kent mijn gedachten,

merkt iemand het wel op

wanneer ik in mijn wandeling

een knipoog krijg van God?

Coby Poelman - Duisterwinkel

Mijn geliefd kind

Ik zat naast je

in de kerk en zag

hoe je aandachtig

Mijn Woorden

in je opnam

en merkte

vol van vreugde

wat er in je opkwam.

Ik keek naar jou,

je hebt het niet vernomen

maar Ik voelde

jouw liefde

voor Mij

naar binnen stromen.

Mijn lieve kind,

wat ben ik blij

dat je weer bij Me

bent gekomen.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Gepubliceerd in: "Geloofsvreugde" (2013)

Geraakt

Voorzichtig

kwam ze uit haar schulp

na ‘t horen van een preek,

ze was nog nooit zo vrij geweest,

zo vurig, vol van Geest,

ze deelde zachtjes mee

dat ze vanaf vandaag

graag vaker meeging naar de kerk,

ze voelde een soort vlaag

alsof God haar bij name riep

vanuit haar diepste ziel,

nog nooit had ze zoveel gevoeld

al had ze vaak geknield.

Op deze mooie zondag

straalde de stille vrouw,

het werkte zo aanstekelijk,

ze leek in ondertrouw

met wie haar zo uitbundig riep,

een hand hield uitgestrekt

die ze zo aan mocht nemen,

haar liefde was gewekt,

ze zwaaide zo verguld,

er is op eigen wijze

een wens van God vervuld.

Coby Poelman - Duisterwinkel