cobypoelman.blogspot.com
Van harte welkom
Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. , https://soundcloud.com/user-
zondag 17 november 2024
Kaarsengedichtje voor advent “Bestemming Betlehem”
zondag 22 september 2024
Honderd jaar Juliana
Van binnen en van buiten klinkt in Aduard muziek,
er is nog een fanfare die speelt voor het publiek.
Het korps bestaat al honderd jaar, in de herfst gestart
door een groepje inwoners van kerkelijk Aduard.
We zijn hen dankbaar, en verheugd dat het is voortgezet
met Juuls en Juliettes, zij vinden zoveel pret
in samen spelen in de maat, bevlogen, enthousiast
door wie hen begeleiden, vol vuur, ze zijn verrast.
De mensen van het eerste uur, ze kochten instrumenten
omdat muziek de mens verbindt, ze speelden zelfs in tenten,
op sportvelden en in de kerk, marcheerden door de straat,
de stukken in de harpjes, de wasknijpers paraat.
Ze kochten uniformen, schaften een vaandel aan,
Als kind zag ik de optocht, het greep me toen al aan.
De majorettes met hun stok zwaaiden parmantig mee,
de drumband kletterde erop los, het was een defilé!
Concoursen, serenades, concerten overal,
kerkdiensten begeleiden, heerlijk trompetgeschal.
Kerstmorgen in de vroegte, ze waren weer present,
de vreugde van de muzikant is werkelijk ongekend.
Bewaar dit grootse erfgoed, het is zo waardevol,
de groei van Juliana, het speelt een grote rol.
De enthousiaste leiders, zij brachten veel tot stand,
blijf onze Schepper eren, Hij schept de muzikant!
Coby Poelman-Duisterwinkel
vrijdag 30 augustus 2024
Mijn eerste fiets
Het was geen nieuwe maar wat was ik blij,
die doortrapfiets was op een dag van mij!
Als je moest remmen hield je op met trappen,
ik had mijn vader nog de band zien lappen.
Ik had de fiets gekregen van mijn neef,
hij was nog goed al was het spatbord scheef.
blij fietste ik voor 't eerst de Kerkstraat door,
wat kon hij hard, ik zwaaide naar Mans Poort.
Dag buurvrouw Antoons riep ik over straat,
kijk eens hoe hard mijn nieuwe fiets al gaat.
Misschien kon ik de folders zo bezorgen,
dat kon ik mooi eens uitproberen morgen.
Ik hielp mijn vader daarmee elke week
want hij was kruidenier in deze streek,
de route die ik liep was al vertrouwd
maar was de fiets daar al wel op gebouwd?
Een fotograaf zei dat ik af moest stappen
dus hield ik voor hem even op met trappen,
ik wilde wel poseren maar alleen met fiets,
gelukkig was dat goed, anders had ik nu niets.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Geschreven bij een kinderfoto van mijn man
zaterdag 20 juli 2024
Studeren
Ik ben niet meer te stoppen,
heb zoiets leuks ontdekt,
je kunt speels talen leren
via een leuke app.
Ik leer nu Spaans in ‘t Engels
twee vliegen in één klap,
zo kan ik als ‘t zich voordoet
naar ‘t Spaanse land op stap.
Het mooie van die studie app,
je haalt ook ‘t Engels op.
Bij alles wat je goed hebt
klinkt er een juichkreet op.
Voor lessen scoor je punten,
je wordt erg goed beloond,
en sta je boven aan een lijst
word je met goud bekroond.
Zo schuif je wekelijks verder
van brons naar diamant,
het leren is een feestje
en schept een speelse band
met vele personages
die je al kunt verstaan,
ze leven dagelijks met je mee
en moedigen je aan.
Ik heb de smaak te pakken,
‘t is leuker dan ik dacht,
het laat mijn hersens gymmen,
ook dat geeft extra kracht.
Maak je nog een gedichtje
of is dat nu voorbij
vraagt mijn lief me ernstig
al doe je het maar voor mij…
Coby Poelman-Duisterwinkel
dinsdag 18 juni 2024
De man met de fiets
Hij is er nog geen week
maar in het dorp kent men hem al,
het Spaans wordt goed verstaan,
lachend klinkt haar geschal;
Pa, je bent hier al bekend,
men noemt je de man met de fiets,
vrolijk gaan ze verder,
zij op haar step, hoe vind je zoiets.
De straat is voor de auto te smal,
maar wat een hellingsgraad,
dan maar te voet met fiets en step,
zo gaan ze door de straat.
Thuis hoor ik hun verhalen
en kijk de foto's door.
Intens geniet ik van hun reis,
volg zo het hele spoor.
Coby Poelman-Duisterwinkel