Vanachter het raam
aanschouwt hij zijn jeugd,
emotie vult zijn ogen,
koorts gloeit in zijn hart,
herinnering flitst voorbij,
zijn gehoor, iets minder scherp
spitst zich op geluid
van komend
en wegstervend ijzer.
Dokkum viert, Dokkum zwiert
Het Fries klinkt rond de molen,
op bankjes in schaatsvorm
wordt popelend geknoopt,
mutsen, sjaals en tassen
kleuren het fonkelend grijs.
Dokkum viert, Dokkum zwiert,
een paradijs op ijs!
Coby Poelman - Duisterwinkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten