uit lang vervlogen tijd,
hun identieke jurken
waarschijnlijk zelf genaaid,
om de tailles glanzend band,
een beugeltasje in de hand,
hun rokken enkellang
boven gepoetste schoenen
en op hun hoofd
een hoed met rand,
twee tantes om te zoenen.
Ik zie dat moeder op hen lijkt
en beeld me even in hun tijd,
hou ik daarom van hoeden?
O wat herken ik mij erin,
ik waan mijzelf als één van hen
want ik lijk op mijn moeder.
Coby Poelman - Duisterwinkel