Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog. U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam. Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen.
Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. , https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

maandag 26 september 2016

En nooit was iets gelogen

Ontplooiing

Tussen de plooien
van toneelgordijnen
vouwt zich de ingehouden strijd.

In rollen ingeleefd
sluit je binnenste zich buiten
tot je er niet meer aan ontkomt.

Tussen de uitgevouwen bedgordijnen,
herinnerend aan pijenstof
ontpopt de ingehouden strijd

tot het verstomt,
het einde speel je niet,
dat ben je.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geïnspireerd door het boek "En nooit was iets gelogen" van Ellen Heijmerikx

woensdag 14 september 2016

Beste vriend




Tussen het maanlicht
en de rozengeur
glanzen de sporen
van verdriet,
wie kent het niet,
gelukkig zijn zij
die de tegenslag
van alle dag
weten te incasseren
en leren
dat echt geluk
niet over rozen gaat,
dat maneschijn verdwijnt
wanneer de zon verschijnt.

Tussen het zonlicht
en het avondrood
glanzen de sporen
van het levenslicht
in een bericht
van Hem die leven geeft
en van je tegenslagen weet
omdat Hij je omgeeft
en alles mee beleeft.

Gelukkig is de mens
die Zijn berichten leest.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Kunstwerk van Yvonne Nederend


vrijdag 9 september 2016

Feestboeket



Bloemen hebben iets zonnigs,
ze geven een feestgevoel,
kijk eens hoe ze stralen,
het lijkt hun levensdoel
om mensen te verbinden,
te winnen voor elkaar,
geurend van levensvreugde,
een Koninklijk gebaar.

Coby Poelman-Duisterwinkel

zondag 4 september 2016

Lichtend Aangezicht

Open
de armen zegenend gespreid,
woorden Geestdoorbrekend,
Uw dienaar hoort
sprekend.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit: "Verstillend Licht" (2012)

vrijdag 2 september 2016

Gebroken

Haar stem vertelt me
van de hel
waar ze is doorgegaan,
haar hoofd let op verkeer,
haar hellepijn
bereikt mijn hart
dat krimpt
en opent voor nog meer.

De klanken van haar pijn
raken de wanden
van de kleine ruimte,
haar woorden raken
diepten van mijn ziel,
doen me beseffen hoe het schrijnt
om ongewild
 een ex te moeten zijn.

Wanneer ik uitstap
zie ik dat
de hemel zich
over haar spreidt.
Nooit hoeft een mens
door hellepijn
van ongewild
Zíjn ex te zijn.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit: "Granaatjes met een gouden slot" (2015)
Foto boven: Achterkant van de Elisabeth nr 09 van 24 april 2015