van de oorlog,
verstilde schuren
in het schemerlicht.
Een levenloze boom
tekent zich af
als een skelet
tegen de
bloedrode lucht
die lijkt te roken
in een hemels schijnsel.
Gekrompen is de hooiberg
die schuilgaat in het donker,
wachtend op de Morgen,
voor elk geluid beducht.
In een zucht
lijkt Putten uitgestorven.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Geschreven bij een schilderij van Wouter Bakkenes.
Dit gedicht is met de foto van het kunstwerk gepubliceerd in het boek "Strijklicht van violen"
In een zucht... dat lijkt zo met meer dingen Coby. Mooi geschreven, ik proef de sfeer.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Marja!
VerwijderenGoed omschreven, het zwarte.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Aritha!
VerwijderenHeel mooi gedicht bij een prachtig schilderij.
BeantwoordenVerwijderenFijn Hilly, hartelijk dank!
Verwijderen