Drievoudig

Heer, zo in mijn warme bed
met U weer in gesprek
denk ik aan dat drievoudig snoer,
U bent bij hem, U bent bij mij,
ik kan U bijna voelen,
U bent zozeer verweven,
maakte het snoer zo stevig
dat op de trouwdag is ontstaan,
alleen al Uw aanwezigheid
geeft zoveel van Uw vrede.

Heer, dank voor al die jaren
dat U al bij ons bent,
het snoer nooit hebt verlaten,
er was op elk moment.
Wat waren we nog superjong
toen U zich om ons wond,
toch wisten we, alleen met U
vinden we vaste grond.
Heer dank voor zoveel liefde
die uit dit snoer ontstond. 

Coby Poelman - Duisterwinkel

Afscheidsbede

Als er geen uitzicht

op herstel meer is,

je leven lijkt te doven

rest ons het uitzicht

op wat we geloven.

Dat je de Trooster

mag ervaren

in je laatste kracht

en Hij je over ’t lijden

heen mag dragen

naar waar een leven

zonder lijden wacht.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Gelukwens uit Aduard

Lentelicht omstraalt ons hart,
Vandaag is jouw verjaardag,
Krokussen kleuren het vorstig zwart.
Lentelicht omstraalt ons hart,
we zingen voor jou in Aduard,
de Levensvorst kleurt rijk de dag.
Lentelicht omstraalt ons hart,
Vandaag is jouw verjaardag!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Levende hoop

Ik zag een stille lentebode

het kopte door de vorstgrond heen,

lichtgevend in een winterperiode

Ik zag een stille lentebode

het gaf een Hemelboodschap in een code

Nieuw Leven breekt door steen!

Ik zag een stille lentebode

het kopte door de vorstgrond heen.

Coby Poelman - Duisterwinkel

In het struikgewas

Waar komt dat mussenlied vandaan,

niet uit de hoge bomen,

voorzichtig blijf ik even staan

maar zagen ze me komen?

In één klap verstomt hun lied,

tig mussen vallen stil,

ik luister bijna ademloos

maar het maakt geen verschil.

Als één mus toch weer aanvangt

vallen ze allen in,

is dat niet prachtig, ik geniet,

wie startte dit begin?

Ze vliegen om de beurt omhoog

en zingen in de wind,

fijn dat ze kwamen buurten,

bewoners van “de Lindt”.

In mijn hoofd zingt al een psalm,

zelfs vindt de mus een plek,

‘k vervolg mijn weg in vreugdepas,

op naar mijn eigen stek.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Vertrokken

Wat is het stil
nu roeken zijn vertrokken,
hun klagend krijsen
had iets onheilspellends,
altijd beweging in de hoge bomen,
geroep, gefladder,
oorverdovend helder.
Alleen een nest getuigt
van wie hier waren,
hoe zal de woonwijk
deze rust ervaren.

Een vrachtschip vaart voorbij,
ik zwaai en wandel door,
het is zo anders hier
zonder het roekenkoor.

Coby Poelman - Duisterwinkel