Bedankt voor .....

Bedankt!

Dat is te weinig,

wat zeg ik dan nog meer?

Bedankt voor wie je was en bent,

voor wat je deed en doet,

en nog is het niet goed.

Hoe kan ik je bedanken,

zo, dat het overkomt

wat jij hebt toegevoegd

aan ’t goede dat ontstond,

hoe jij bewerkte wat je zag,

er was voor wie je nodig had,

gedreven door Wie je bewoog

hield jij je toevertrouwden hoog.

Zo wil ik jou bedanken.

De woorden die ik kreeg

werden me stil gegeven

toen alles in mij zweeg.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Aduard na de valwind

“De Lindt” is anders sinds die nacht

dat bomen knakten, takken braken,

pannen door de daken staken.

Het schelpenpad is afgezet,

je hoort de kettingzagen,

een rij van kale staken,

stapels stammen met en zonder bast.

“De Lindt” is anders sinds die nacht

maar onverwacht

wordt er iets moois bedacht.

Als stammen worden omgevormd

tot monniken met pijen

wordt het een bezienswaardigheid,

heeft valwind tot iets moois geleid.

De plannen zijn er al,

nu nog gelijke kappen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

23 juni 2019

De langste dag

Bij haar geboortedatum siert

een sterretje de steen,

daar waar een kruisje is gekerfd,

die datum ging ze heen.

Hoe zal het zijn geweest

op haar geboortedag,

ik stel me zomaar voor

hoe ze in moeders armen lag,

haar vader daarbij naar haar keek

speurend op wie hun dochter leek.

De datum van

haar gang naar Huis

gekerfd achter het

kleine kruis

bericht de aanvang

van de zomer…

Vandaag draag ik

dezelfde jurk

bedenk ik

als ik even hurk,

het was toen 30 graden,

kom, denk ik

vastberaden.

Vier jaar na dato,

de dag van het kruis

begeef ik me weer

op weg naar huis,

dichtend over

de Grote Zomer.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht" (2012) 

Afgebroken tenten

Nooit denk ik zonder zuchten aan die langste dag,

hoe in de kleine, zo benauwde kamer

wij afscheid van mijn moeder namen,

de aardse tent al afgebroken was.

Nu zoveel jaren later mijn schoonmoeder zucht,

benauwd in de te grote kamer,

de langste dag weer nadert

richt ik mijn ogen naar de lucht,

zie voor me wat er overblijft,

de dorre plekken in het groene gras

onder de afgebroken tenten

die in drie dagen zich naar boven wenden,

de tijd dat Jezus in de groeve lag....

Voorbode van de Grote Zomer.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Bij 2 Korintiërs 5 vers 1 tot 10

Alweer enkele jaren geleden geschreven

Pirouette op het kabinet

De haantjes op de kommen

van het Gronings kabinet

hebben hun sikkelveren opgezet,

de voorste haan kijkt achterom,

kraait naar de achterblijvers: kom!

Het lijkt wel of de voorste haan

op kunstijzers is opgegaan,

Zijn maatjes moedigen hem aan.

Hij schaatst in viervoud heel koket

een koninklijke pirouette,

zo siert de haan de kroon van ‘t kabinet.

Coby Poelman - Duisterwinkel

In Zijn Koningsmantel

Ontmanteld was hij

na zijn CVA,

een warme mantel

werd hem omgeslagen,

zij gaf hem al haar liefde,

voelde zich gedragen

door wat ze op hun trouwdag

aan Hem had beloofd.

Hij zou haar bijstaan wist ze,

al hun levensdagen,

ze hield niet op

Hem in hun nood te vragen.

De mantel kleurde door de

trouwtekstwoorden

en werd zijn schuilplaats

waar hij in vernachtte.

Omdat ze ‘t samen één

alleen van Hem verwachtten

lag als hun Psalm

Zijn mantel om hen heen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

In memoriam aan mijn schoonouders. Hun trouwtekst was Psalm 91

Zo gezellig in Dokkum

We komen regelmatig in Dokkum omdat het daar altijd zo gezellig is. Gisteren liepen we langs de Evangelische boekhandel en ik zag in de etalage meteen mijn boek.
Natuurlijk wilde ik een foto maken maar mijn man vond dat ik dat even in de winkel moest vragen. Hij zou wel even zo lang buiten wachten.
Goed, ik naar binnen en zie daar bij de kinderboeken ook mijn boekje liggen. Gewacht tot de klant geholpen was en gevraagd of ik wel een foto mocht maken van de etalage omdat mijn boek er zo mooi in stond. De medewerksters helemaal enthousiast dat ze een schrijfster in de winkel hadden, wilden van mij een foto maken met mijn boek om op Facebook te zetten als ik dat goed vond. Haar gekamd voor de spiegel achter in de zaak, jas uit, boek in de hand en dit was het resultaat. Zo leuk!
Toen ik daarna nog een foto van de etalage maakte zag ik mijn man rustig op een bankje een stukje verderop, een brede grijns op zijn gezicht. Hij had al in de gaten dat het daar binnen heel gezellig was.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Een innerlijke vraag

Ze ziet hem gaan, haar dorpsgenoot,
denkt aan zijn negatieven
maar kijkt vandaag
door ogen van de Liefde,
zo ziet ze zomaar al zijn positieven.
Beschaamd hoort ze de Liefde spreken;
dat dóet hij toch maar even,
heb je wel eens voor hem gebeden?

Coby Poelman - Duisterwinkel

Lief dagboek

Vandaag geprobeerd

een uitgever te vinden

en geleerd

hoe je een boek kunt binden.

Coby Poelman - Duisterwinkel

(Dagboeknotitie uit 2006)

Leuke ontmoeting

Gistermiddag was ik aan de wandel en een dorpsgenote riep me toe: 
"Leuk stukje over jou in de Streekkrant!"
Zij had iets gelezen waarvan ik niets wist. 
Ze haalde de krant voor me uit haar huis en liet me zien waar ze op doelde. 
Zo te zien hebben ze een foto van mij uit hun archief gehaald, ik ben daar nog een beetje jonger;)
Dat was toch een leuke ontmoeting die ik ook graag even met jullie deel.
Inmiddels is het ook online te lezen. Zie https://archief.media-totaal.nl/destreekkrant/
De Streekkrant van 4 juni en dan blz. 9.

Geliefd

Ik denk U in een lichte wolk
en luister of U iets vertolkt.
Bij U is alles zo sereen,
de stilte sluiert om ons heen,
die wordt niet onderbroken
en toch hebt U gesproken,
al is het niet op dit moment,
Uw woorden heb ik stil herkend.

U hoorde hoe geliefd U was,
ik voel nu hoe dat voor U was
en fluister door het wolkendek
hoe lief ook ik U, Vader, heb.

Coby Poelman - Duisterwinkel