Strijklicht van violen

De gedichten die bij de hier genoemde boeken zijn geschreven (voor 30 juni 2013) zijn nu gebundeld in het boek "Strijklicht van violen", poëzie bij kunst en literatuur.
In dit boek zijn 40 boekgedichten opgenomen.
Verder staan er o.a. gedichten in over kunstwerken van Anco Wigboldus, Reinier van den Berg, Martinus van Andringa, Arie Torcqué, Mies Deinum, Jan Altink, Sjoke Wassenaar en Wouter Bakkenes. Van deze kunstenaars zijn in het boek kleurenfoto's opgenomen.
Bij andere kunstwerken zijn geen kleurenfoto's opgenomen, (het boek zou te duur worden) maar sommige kunstwerken (die van Marius van Dokkum b.v.) zijn zo bekend dat je de kunstwerken tijdens het lezen zult herkennen.
Op mijn blogs staan de foto's wel bij de gedichten.

Zie voor een preview http://bestelmijnboek.nl/vm-cat/nieuw/strijklicht-van-violen-detail

Zie voor een review  http://www.bol.com/nl/p/strijklicht-van-violen/9200000019420734/

Coby Poelman - Duisterwinkel

Een vredige zomeravond

Gele lissen zwijgen naast de paarse,
hommels gonzen rond de akelei,
maagdenpalm schuilt onder vrouwenmantel,
hosta’s overschaduwen het flitsend vissengoud.
Zacht knielt de kat en lest zijn dorst,
vogels zingen mijn gedachten
in de prinsentuin van God.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Uit: "Granaatjes met een gouden slot"

Bede voor het Koningshuis

Wij bidden u
een mantel toe
van Goddelijk erbarmen
die u tot in de zomen
omringt met Levenskracht
en u omhult met
Lichtglans in de nacht.

O Levensvorst,
houd in Uw Majesteit
Uw koningsmantel
om hen heen gevlijd.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Uit de bundel 'Verrassend uitzicht'

Slagschaduw

Ik vroeg alleen maar
of mevroi veel pijn had,
het leek alsof de oorlog
haar bevroor.
Ze keek me aan of ze
een doodsslang zag.

Ze heeft toch niets te klagen
dacht ik nog.
De lacherige kinderen,
ze komen elke dag,
weten zij iets van oorlogspijn,
wat zegt hun overlevingsstrijd?

Hun moeder droeg haar zwijgen
tot aan de grafrand toe,
dat voel je
ook al hoor je niets,
dat zie je
aan de nooit gestelde vragen
die op de rand
de afgrond openbreken,
de afgematte mens
afdwingen uit te spreken.

Ach mevroi,
u moest eens weten.

Coby Poelman – Duisterwinkel


Geïnspireerd door het boek "Slagschaduw" van Lilian Blom