Koningsdag

De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw,

de wimpel wappert vrolijk in oranje,

de Vaderlandse vlag toont hemeltrouw.

De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw,

't Is God op Wie de volksliedzanger bouwt,

Hem hulde brengend onder fleurig franje.

De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw,

de wimpel wappert vrolijk in oranje.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "Verrassend uitzicht"

De doorn in het vlees

Drie maal

klonken Paulus’ beden

om verlossing

van de doorn

maar Zijn genade

sprak de Heer

was hem genoeg.

Die ene doorn

licht op

in ‘t schemerdonker

van een door bloed

gekleurde doornenkroon.

Drie maal bad Jezus

om ‘t voorbijgaan

van de beker.

Wanneer in beden

om verlossing

verhoring nog

lijkt te ontbreken,

doorstroomt de kracht

van de genade Gods

bij ‘t drinken

uit de beker.

Bij 2 Korinthe 12 : 1 – 10 en Romeinen 8 : 28 – 39

Coby Poelman - Duisterwinkel

Bron foto: www.sannydezoete.nl

Het Paaslicht

Na drie dagen zonder licht,
de dagen als de nacht
komt Zijn leven in het zicht
door stille overmacht.

Achter een verschoven steen
gaapt het verlaten graf.
Engelen zijn om ons heen,
nemen ons schrikbeeld af,

brengen ons in herinnering
wat Jezus woorden waren
en dat wij nu Zijn opstanding
ook echt mogen ervaren.

Zijn woorden dringen tot ons door
in volle werkelijkheid,
in ’t licht van dit klein engelenkoor
gloort Zijn aanwezigheid.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Voorjaarsviolet

Een tulpenkoor zingt door de velden,

hoor je het opgetogen lied?

ze willen speels nieuw leven melden,

zijn troosters in verdriet.

Gedragen door het stevig blad

heffen ze zich naar boven

terwijl ze in een kleurenschat

hun goede Maker loven.

Onzichtbaar is hun Dirigent

maar zichtbaar is de maat

waarmee hij leven tot zich wendt,

de adem die ontstaat!

Hoor je het zingend tulpenkoor,

zie je het violet?

Hun lied gaat elke lente door

en eindigt in gebed.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Sensorvogeltje

Op enkelhoogte klinkt
bij onze voordeurstoep
een vreugdevolle vogelroep,
te vergelijken
met bouwers
die vrouwen
bewonderend bekijken.

Het vrolijke geluid
ontlokt bij menig gast
een ontwapenende lach,
je ziet de postbezorgers
opgewekt vertrekken,
de kat ligt paradijselijk
zich uit te strekken.

Geluk hoef je niet ver te zoeken,
soms nestelt het zich aan je voeten.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Voorjaarsvreugde

In feestelijk geel

omringen ze de kaalheid,

zie, een nieuw seizoen!

Coby Poelman - Duisterwinkel

Het Aduard 800 pad

De zon in de rug,

elzenkatjes

bollen onze zolen,

bemoste stammen

kijken ons na

als de tjiftjaf

laat blijken

te worden gestoord.

Drassig spoor

verraadt

een ruiterpaard.

Eendenparen vormen

rimpelgolfjes.

Een uitgeholde boom

schrikt uit de sluimering

als ik nieuwsgierig

luisterend

voorover buig.

Tussen het water

en het stort

neemt een pad

ons vorsend op,

Aduard ten top.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Je bent een Koningskind

Heer,

waar ik klein was,

onbetekenend

in mensenogen,

kwam U opeens

met Uw onmetelijk

hoopgevende en

veelbetekenende woorden.

U was nabij en welgezind.

Nog klinkt het majesteitelijk

en krachtig in mijn oren:

Je bent een Koningskind!

Coby Poelman-Duisterwinkel


Gepubliceerd in: "Geloofsvreugde" (2013)

De kleine bedrieger

In kleren van een ander

speel ik voortaan mezelf

als mij iets wordt gevraagd,

dan overleg ik even

wanneer ik op zal gaan,

vandaag als een Japanner

morgen als Fatima.

Het lijkt of om mij heen

de rollen zijn verdeeld,

de mensen spelen

hoe ze moeten zijn

in wat ze zeggen, schreeuwen,

of zijn zij wie ze zijn,

rol ík als ander binnen?

Speelt mijn familie

wie ze moeten zijn,

of ben ik nu verfranst,

dan ga ik af

en laat het doek hier vallen,

ik ren niet buiten adem meer

om meneer Bergers hand,

ik draaf die van mijn moeder in

vanaf haar buitenkant.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geïnspireerd door het boek van Fouad Laroui

　

　

Dankgebed in de lijdenstijd

Heer, in deze tijd voor Pasen

voelen wij, zo dicht bij U

hoe Uw adem in de stilte

voor ons uitging in het nu,

hoe U omging met de Vader,

deelde wat U bezighield,

het voorbijgaan van de beker

en Uw zin -Uw wil geschiedt-.

Wat hebt U van ons gehouden

dat U zover wilde gaan,

denkend aan Uw grote liefde

trekken wij een boetkleed aan,

hebben wij wel ooit beseft

hoe groots Uw diepe liefde was,

leven we ons nog wel in

hoe Uw kruisweg ons genas?

Dank Heer, voor Uw stille adem

die ons steeds in leven houdt,

voor de beker die U aannam,

voor het dragen van ons hout.

Dankzij Uw gehoorzaamheid

aan de wil van onze Vader

mogen wij voorgoed bevrijd

eeuwig leven vanuit Pasen.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Deze tekst is ook te zingen door mannenkoor Dankgebed in de lijdenstijd - Allekoormuziek en gemengd koor: Dankgebed in de lijdenstijd - Allekoormuziek

Als de pleister loslaat

Zolang er maar gezwegen wordt,

de wond niet is ontpleisterd,

maar als de pleister uit de hoekjes rolt,

tot rond de wond langzaam onthecht,

zwabbert dat wat nog over is

gevaarlijker dan ooit.

Dan barst het onderhuidse

als een stroom van lava,

een niet te stuiten kracht

alsof een vissenbak

uit al zijn wanden barst.

Wanneer het angstig stil wordt

na het flitsend licht,

het luchthappen verstomt,

de lichtkant van de maanvis boven komt,

vergeving ruimte biedt,

voel je je eindelijk geliefd.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geïnspireerd door het boek Aquarium van David Vann