Afgewezen

Marius van Dokkum © Art Revisited, Tolbert

In schril contrast met:

"Wij gaan toch voor jou!"

staat in de aanhef van de brief te lezen

dat de geachte heer

voor deze baan

is afgewezen.

Men neemt de slogan

blijkbaar niet zo nauw.

Blij toe, zegt hij,

het kille woord herlezend,

ik denk ook niet dat ik

daar nu nog tussen passen zou.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Kunstwerk van Marius van Dokkum.

Moederdaggevoel

Als ik naar huis gerend was,

de achterdeur nog open,

om te vertellen

wat ik had gescoord,

zij was er, de handen

in elkaar slaand,

tot in de nacht

had ze me overhoord.

De kale plek voor ’t aanrecht

woog de zorgen

die onder afwas

werden doorgepraat,

was ze alleen

dan zong ze psalmen,

gaf ze zich over aan

haar Toeverlaat.

Ik rook haar warmte

als de tranen kwamen,

de grotemensenwereld me

te machtig werd,

als pleisters niet alleen

meer konden helpen,

ze leefde mee

met elk facet.

Inlevend las ze voor

onder de lamp

boven de

etenstafel,

nog zie ik

het door haar

gesteven kleed

en proef de smaak van wafels.

Als ze eens wist hoeveel ik

van haar leerde,

kon ik nog éénmaal

lezen haar gezicht,

vandaag zie ik

haar leven

door Zijn ogen,

in ‘t hoogste licht.

　

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit: "Verrassend uitzicht"　

Volkstuinvermaak (een 55 woorden-verhaal)

(Art revisited Tolbert Marius van Dokkum - familie aan de lijn)

Hij had goed opgelet, alle aanwijzingen opgevolgd.
Tijd om te oogsten.
Trots toonde hij haar zijn groente.
Zij kookte volgens het recept.
Aan tafel werd geproefd, gezwegen.
Het smaakte niet zoals verwacht maar dapper doorgegeten.
De dag erop bekende hij, men had hem erop gewezen, dat ze in plaats van groenlof witlofloof hadden gegeten.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Echt genoten

Marius van Dokkum ©2005 Art Revisited, Tolbert

Verheugd gaan ze naar bed,

de wekker hoeft niet worden gezet.

"Heb je de kaarsen wel uitgedaan?"

Welgemoed kijkt ze hem aan

en legt ondertussen

iets zachts onder haar kussen.

De man, ontvankelijk voor dit gebaar

streelt liefkozend haar grijzende haar.

Bij deze zilveren echtgenoten

wordt het gordijn met een knipoog gesloten.

　

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit: "Granaatjes met een gouden slot"