Je bent nog maar een vormpje
in golvend grijzig zwart,
een klein wit stipje
toont ons je kloppend hart,
'k bespeur voor wie ik in mij draag,
van wie ik moeder wordt
een vleugelspreidend oergevoel
dat jouw bescherming vormt.
Er welt in ons een vreugdegolf,
twee harten vol in bloei,
door Zijn genadig Vaderhart
beleven wij jouw groei.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Geschreven voor Johanneke n.a.v. haar blog http://waardevolenuniek.nl/waardevolle-beelden-en-een-waardevol-gesprek/ Hier heb ik mijn gedicht "Blij met jou" (geschreven vanuit het
perspectief van oma) aangepast, nu is het geschreven vanuit het
perspectief van de aanstaande moeder.
Prachtig Coby. Hier zal Johanneke blij mee zijn.
BeantwoordenVerwijderenLeuk om je mooie reactie te lezen Anne, dankjewel!
BeantwoordenVerwijderenLieve Coby, Zo juist las ik het droevige bericht van Johanneke. Zie haar blog.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt al gereageerd bij Johanneke, zie ik. Erg dat jullie dit ook hebben moeten meemaken...
VerwijderenLieve Anne, nu pas lees ik dit bericht van jou. Van deze blog krijg ik op een of andere manier geen email-melding. Dank voor je meelevende berichten. Ja, zo verdrietig voor Johanneke. Ik heb overwogen om dit gedicht te verwijderen maar ook deze dingen horen bij het leven en mogen ook beschreven worden denk ik.
Verwijderen