dan voorheen,
de beukenhaag draagt nu
een vorstelijke kraag,
berijpte bomen
fluisteren nog zachter.
Temidden van
de wintervacht
zit ik als een vorstin
op de beklede bank,
het wit steekt schitterend af
tegen mijn zwarte jas.
Vogels zingen zuiver
van opstanding en leven,
hun teksten staan in veelvoud
op zerken geschreven,
ik voel me in een heerlijk licht
door Wie mij schiep verheven.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Gepubliceerd in "Velden vol melodieën" (2016)
Dit gedicht is te beluisteren op http://www.audiogedichten.nl/audio/religieuze-audio/19-geloof-hoop-liefde/12-auto-generate-from-title
De wintersfeer heb je mooi getroffen. Ik zie je zitten op die bank. De koude billen worden niet benoemd...of had je een krant om op te zitten? Heb het op jouw audio-pagina beluisterd - leuk.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk om je reactie te lezen Anne, ik had een enkellange jas aan, dus kon ik rustig gaan zitten, haha. Mooi dat je het zelfs beluisterd hebt.
BeantwoordenVerwijderenIk word hier blij van Coby.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi Hilly!
BeantwoordenVerwijderen