De charme van het platteland,
het water en de luchten,
in stilte leeft de waterkant,
wat heb je hier te duchten.
De bochten, de beschoeiing,
de zeearm zo typerend,
het blijft al eeuwen boeien,
te mooi om aan te meren.
Er zeilde vast een tjalk voorbij,
de rust is voelbaar, puur,
hier komt een stedeling weer bij,
herademt de natuur.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Gaaf joh. Mooi gedaan.
BeantwoordenVerwijderenMooi Coby. Een gedicht om op adem bij te komen.
BeantwoordenVerwijderenHa Anne, dankjewel voor je mooie reactie!
Verwijderen