Zingen lukt haar niet
maar lichaamstaal
klinkt des te meer
bij 't horen van: nu zingen wij.....
Mijn zingen lukt niet meer,
terwijl ik naar haar
vreugde-uiting luister
dwars door haar lijden
drink ik mijn tranen in
en hoor van alle zijden
in glorieus getuigenis
welk een vriend ons Jezus is.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Een gebeurtenis van jaren geleden, in het Zonnehuis te Zuidhorn, tijdens de zangbijeenkomst, nog in het oude Zonnehuis.
Het gedicht is gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht"
Een lied met veel betekenis.
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht Coby.
Ja Hilly, het was een bijzonder moment, onvergetelijk. Dank voor je mooie reactie.
VerwijderenZoiets vergeet je niet meer. Wat mooi
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Aritha, het blijft altijd in mijn gedachten.
Verwijderen