Staande voor de kast
verzucht je
kijkend naar de lucht
wat trek ik aan vandaag…
als eindelijk je keuze is gemaakt
komen de regenbuien
dan hoor je het gefluister
trek toch vandaag die mantel aan
die zo bevrijdend voelt
met al die mooie plooien
waarmee iets wordt bedoeld
bescheiden en zachtmoedig
meelevende en goed,
verdragend en geduldig,
vergevend overvloedig
en daar omheen
die mooie gouden riem
om bij elkaar te houden
die wijde plooienpracht,
de gordel van Gods liefde
die alles samenbracht
ga zo vandaag naar buiten
het zal je prachtig staan
dan trek je naast je kleren
ook nog de ander aan.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Geschreven n.a.v. een preek over Kolossenzen 3 : 12 - 17
Gepubliceerd in de bundel: "Verrassend uitzicht" (2013)
Gepubliceerd in de bundel: "Verrassend uitzicht" (2013)
Hoe je met dit onderwerp dan toch weer bij God uitkomt Coby, echt heel knap!
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk was het andersom, ik hoorde een preek over dit onderwerp en het bracht me voor de kledingkast😃. De dominee had zich denk ik ook erg ingeleefd in hoe vrouwen voor hun kast kunnen staan te aarzelen. Dank voor je mooie reactie!
VerwijderenDat voor de akst staan ja :) Mooi geschreven Coby. Wij kleden ons met Christus.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat staat ons het mooist! Dank voor je mooie reactie Marja!
VerwijderenWat mooi. Verrassend!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Aritha, fijn!
Verwijderen