Verstrikt geraakt in
‘t vangnet van hun steken
van averecht over het recht
breit ze slechts
aan een grijze vrede.
Een naald vol roest
laat moeilijk steken glijden,
een vangnet is niet
recht te breien
door ribbels langs
een muizentandpatroon.
Zolang de kluwens
blijven zwijgen
tikken de naalden
grijzig voort.
Wanneer de
strakgetrokken draden
het vangnet pogen te verlaten
in kluwens
die het zwijgen
hebben overstemd
blijkt het katoen
in staaldraad
te zijn omgezet.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Geschreven n.a.v. het boek van Yolanda Entius
Het gedicht is gepubliceerd in "Strijklicht van violen" (2013)
Het gedicht is te beluisteren op https://youtu.be/e_mv2Ckw_NQ
Wat een bijzonder gedicht Coby... ik ken het boek niet trouwens.
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie Marja, het boek gaat over een gezin dat erg strak gehouden wordt door de vader. Zodra die thuis komt neemt ieder lid van het gezin een bange houding aan. En dat is heel kort gezegd waar ieder onder lijdt.
BeantwoordenVerwijderen