met niets zullen we gaan.
Hoezo, ruisen de stromen,
een koele wind blaast aan:
door God ben je gekomen
en met Hem mag je gaan,
je mag zelfs bij Hem wonen,
hij wakkert nog iets aan:
heb je genoten, wil hij weten
van alle gaven die je kreeg,
wat vond je 't fijn ervan te delen,
ik luister en beweeg.
Geen dag heb ik niet kunnen eten
en altijd ging ik goed gekleed,
nooit zal ik dit gesprek vergeten,
ik dank U Vader dat ik leef!
Coby Poelman-Duisterwinkel
Gedachten bij 1 Timotheüs 6 : 6 – 11
Uit : "Geloofsvreugde" (2013)
Wat een mooi dankbaar gedicht en de foto versterkt het gedicht, prachtig geheel!
BeantwoordenVerwijderenZonnegroet,
Hilly
Fijn om te lezen Hilly, dank voor je mooie reactie!
BeantwoordenVerwijderenZonnegroet terug!
Geloofsvreugde inderdaad, dankbaarheid in woorden en in sfeer. Mooi!
BeantwoordenVerwijderenDank voor je mooie reactie Marja!
BeantwoordenVerwijderen