ontwimpelen wat was,
onhoorbaar spreekt de stilte
in het mensenhart
verbonden met de ander.
Hoe machteloos,
lam geslagen,
wind wappert rouwbetoon,
dragend het leed
naar waar het wordt gehoord,
naar Wie de laatste vijand
heeft verslagen.
Coby Poelman -Duisterwinkel
Mooi beschreven Coby... eigenlijk is er altijd wel ergens rouw terwijl er ook feest is, het loopt door elkaar heen. Wij hebben drie dierbaren verloren in een maand tijd, maar allemaal zijn ze bij Hem... dat geeft heel veel troost. Ik hoop dat nabestaanden van slachtoffers van aanslagen die troost ook hebben/vinden...
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte Marja, het is zeker een troost dat je dierbaren bij Hem zijn. Dank voor je reactie en verbondenheid.
BeantwoordenVerwijderenEcht een heel mooi gedicht! Hoe machteloos, lam geslagen zo voelde ik mijzelf toen ik mijn geliefde verloor. ik vind het een practig gedicht waardoor ik ontroerd raak!
BeantwoordenVerwijderenDank voor je woorden Dirk, heel veel sterkte toegewenst om dit gemis een plekje te geven. In verbondenheid.
BeantwoordenVerwijderen