Spaanse griep

Ze was nog maar een peuter

toen eerst haar vader,

tien dagen later

moeder stierf.

Haar broertje,

een flinke kleuter,

begreep het ook nog niet.

Opeens was oma moeder,

altijd in het zwart,

zwijgen was gewoon.

De zware fotodoos,

keer op keer geopend,

spreekt droefheid,

tekent tijd.

In hun gezichtjes

mist het kind.

Boven verledenfoto’s

ontdekt haar dochter

steeds meer gelijkenis,

herleeft in haar

de jong gestorven moeder.

Coby Poelman-Duisterwinkel