Het huis van de moskee

Een bruin
bewegend kleed
van mieren
bedekt de stoep.

”Luister!
Ze praten
maar wij
begrijpen hun taal niet.
Ze zijn bezig
met een soort plechtigheid.
Brengt de lente
verandering in hun nest?
Stuur ze terug
voor ze naar binnen lopen.
Nee, lees de liefdesbrief *)
voor ze het huis veroveren.”

De bewoners
van het huis
buigen zich voorover.
Zij blazen rook
over het bewegend kleed.
Zij neuriën
maar wij
begrijpen hun taal niet.
Zij zijn bezig
met een soort plechtigheid.
Zij neuriën, neuriën…
en zien
het bruine kleed
onbeweeglijk worden.

Het luistert!
In een plechtige stoet
trekken de mieren
zich terug
in de kieren
van de oude muren.
Voor ons
niet te volgen.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

*) uit de Koran, de soera AL Namal

Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Kader Abdolah,
Geïnspireerd door het 1e hoofdstuk over de mieren, voortbordurend op de prachtige beeldspraak van de schrijver.