De kerstcactus bloeit

Heer, hoe bijzonder 

bloeit Uw bloem,

zo wonderlijk van kleur,

de leden zijn half rood, half groen,

de bloei is in majeur

en dan het witte verendons

rondom dat tere klokje,

ik denk wat zegt dit plantje ons.

Het stond in de vergetelheid

in droge wortelgrond

al jaren te verstoffen,

geen bloemknopje ontstond

en nu na al die jaren

ontvouwt het zich voor ons

als een verkondiging, een ster,

op zoek naar wie Hem vond?

Als leden van Uw levenswerk

kleuren we door Uw licht,

U haalt ons uit vergankelijkheid,

zet ons in bloei, in zicht,

ook als wij jaren sliepen

wekt U ons tot U op,

kom je mag Mij aanbidden,

zing blij je lied, je lof!

Coby Poelman-Duisterwinkel 

Een nieuw begin (kaarsengedichtje voor Advent 2023)

 

Eén kaars is aangestoken,

een nieuw begin breekt aan,

bij Zacharias en zijn vrouw

zal toch een kind ontstaan.

Twee kaarsen staan te branden,

een nieuw begin, alweer!

Maria wordt ook zwanger

en zij verwacht de Heer!

Wat zegt het derde kaarsje,

Maria gaat op reis,

zij zingt bij nicht Elisabet,

begint een nieuwe wijs.

En kaarsje vier laat horen

hoe Zacharias zingt,

Johannes is geboren,

hoor, een nieuw loflied klinkt.

Vandaag vieren we kerstfeest,

God geeft Zijn nieuw begin

want Jezus is geboren,

Hij geeft ons leven zin!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven bij het Adventsproject 2023 van Bijbel basics

Mist

Alles dicht, 

voor, achter, opzij, 

velen vliegen ons voorbij, 

in een zucht weer uit het zicht, 

er valt ons toch iets op; 

de E-cars rijden zonder licht. 

 Coby Poelman-Duisterwinkel

De microfoon

Als microfoon ben ik heel kwetsbaar, dat weten heel veel mensen niet maar er wordt altijd op mij gescholden. De microfoon deed het weer niet, heb jij er iets van verstaan? Ik krijg het altijd op mijn kop terwijl ik niet anders doe dan aansluiting maken. Er wordt van alles gedaan om mij zo goed mogelijk te bedienen maar weet je wat het is? De mensen die mij gebruiken weten niet hoe ze met mij om moeten gaan. Er zijn maar weinigen die echt vertrouwd met mij zijn.

Er zijn mensen die steeds om mij heen kijken als ze praten. Ze duiken dan weer rechts en dan weer links naast mij op, dan zien ze het publiek wel maar het is de bedoeling dat ze met hun lippen voor mij blijven staan want als ze steeds om mij heen dralen missen ze mij en komt hun geluid niet over.

Je hebt ook van die mensen die bang voor mij zijn, ze nemen zoveel afstand of ze duiken onder mij of buigen over mij heen. En altijd krijg ik de schuld.

Daarom neem ik vandaag maar even het woord. Lieve mensen, als jullie willen dat wat jullie zeggen helder en duidelijk overkomt kom dan met je lippen dicht bij mij. Luister of ik overbreng wat je zegt, het is vaak goed hoorbaar. Blijf dichtbij met je lippen. Denk maar gewoon dat ik een oor ben waar je in moet spreken omdat je in een zaal vol mensen bent. Zolang je maar dicht bij dat oor blijft zal iedereen je horen. Ik zal je eeuwig dankbaar zijn als ik niet altijd de schuld krijg van jouw wegkijken. Doe het voor mij, alsjeblieft…..

Coby Poelman-Duisterwinkel

De piano in het Pand (2)

Vanavond wordt er weer gezongen. Het is maar een klein groepje deze keer, veel afmeldingen.

Er is me zojuist iets duidelijk geworden. Er is een reden dat collega orgel de voorkeur kreeg. Er is iets met mijn lessenaar. Er mist een plankje waar de muziek op gezet kan worden.

Die wordt nu steeds uitgestald op mijn klep maar dat is lastig voor degene die mij bespeelt, vooral wanneer diegene leesvlakjes in de bril heeft. De muziek staat te hoog en doordat de muziek te hoog staat ziet een deel van de koorleden de dirigente niet die mij bespeelt.

Eén van de alten kijkt om zich heen of er iets in de omgeving is dat een tijdelijke oplossing kan bieden. Opeens valt haar oog op een plankje dat tussen mijn achterkant geklemd zit. Ze probeert voorzichtig om mij geen pijn te doen of ze het er tussenuit kan krijgen en ja, dat lukt! Laat dat nou net het plankje van de lessenaar zijn…. Er zitten 6 gaatjes in waar de scharniertjes van mijn klep op passen.

Het punt is alleen nog om er 6 schroefjes op maat bij te zoeken.

Eén van de sopranen heeft thuis bakken vol kleine schroefjes die ooit van een meubelmaker geweest zijn en zij neemt het plankje mee naar huis in de hoop de volgende week mijn lessenaar te repareren. Ze is heel goed met schroevendraaiers. Wat zal ik daar van opknappen! Ik hoorde vanavond dat collega orgel waarschijnlijk niet meer terugkomt. Het Repaircafé heeft hem opgegeven. Er kan nog geprobeerd worden of een echte orgelhersteller hem wel kan repareren maar misschien kost dat wel heel veel geld. Dan zou het toch fantastisch zijn als ik de taak van collega orgel weer helemaal kan overnemen? Ik verheug me!

Coby Poelman-Duisterwinkel