De glans van edelsteen

Ze reeg ons tot
haar mooiste stralenkrans,
we fonkelden rondom haar
maar bij het dragen
zag zij ons nooit zelf.

Een lumineus idee ontstond,
in een maatje kleiner
kwam er een soortgelijke,
nu schittert niet
alleen haar hals,

in onze nieuwe vrienden
zien wij haar ogen spiegelen,
ze glinsteren ons tegemoet
wanneer ze in hen ziet
wat ze al jaren droeg.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Kleurloos?

Grijs

is de kleur

van de regenboog

in de hoopvolle ogen

van het opgetogen kind.

Hij is kleurenblind.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Om te zingen

O mooie bosbeekjuffer

in zo glanzend blauw,

hoe statig is je houding

zo keurig in je vouw,

hoe fijntjes

je vleugellijntjes,

hoe blinkend je staart,

azuurkleur siert je kopje,

je halsje en je kraag.

O mooie bosbeekjuffer

tegen het lichte groen,

je kleurt de zomerdagen,

betovert het seizoen,

alsof je wilt vertellen

mijn Maker is dichtbij,

bekijk zijn mooie kleurkeus,

een kunstenaar is Hij.

O mooie bosbeekjuffer,

een lied stijgt op in mij.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Bij God bewaard

Ze las een sterfbericht

en dacht, ach…

ze bad, Heer,

verlicht hun nacht.

Ze schreef Zijn woorden

op een meeleefkaart;

Weet u bij God bewaard.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Met dit gedicht doe ik op verzoek van Anne en Aritha mee aan de bloghop van juli/augustus 2018 thema: ‘ de ansichtkaart’ van Ron de Graaff  http://rondegraaff.blogspot.com/2018/07/zomertijd.html

Museumplein Amsterdam

Hoe lang heeft hij er al gestaan,

de man in geverfd brons,

toeristen hebben zich vergaapt,

foto’s en video’s gemaakt,

plots staat hij achter ons

en bukt zich in zijn stijve jas,

strijkt het muntgeld in zijn tas.

Hij gaat zoals hij kwam,

het onbekende straatbeeld

fietst weg door Amsterdam.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Gepubliceerd op de poëtische plattegrond van Domweg gelukkig in de Taalstaat Zie https://data.kro-ncrv.nl/domweg-gelukkig/#/gedicht/d2f901