Niet meer actief op Facebook

Beste lezers

Vanaf 1 juni ben ik niet meer actief op Facebook. Omdat ik de nieuwe voorwaarden niet heb geaccepteerd kan ik er niet meer in komen en ben dus genoodzaakt ermee te stoppen. Mijn profiel zal nog zichtbaar blijven denk ik want ik kan het niet meer verwijderen.
Opeens realiseer ik mij hoeveel meer tijd ik nu heb om weer te schrijven, ons huis gezellig te maken, te lezen en nog heel veel andere dingen waar ik de laatste jaren niet meer aan toe kwam. Natuurlijk mis ik het ook. Maar nu het zo gelopen is heb ik er vrede mee. Ik merkte dat heel sluipenderwijs een zekere verslaving optrad. Toch heb ik ook veel aan Facebook te danken gehad. Het was uiteindelijk een fijne tijd die ik niet had willen missen.
U kunt mijn gedichten blijven lezen via mijn blogs en via mijn boeken die alle 13 nog steeds te koop zijn bij de boekhandel of op het internet. In de linker kolom van mijn blogs ziet u de links naar meerdere blogs. Veel leesplezier!

Hartelijke groet van Coby

Kon ik nog maar even....

Moeder, als u eens wist
wat er is gebeurd
in de tijd
nadat u bent heengegaan,
dat op uw verjaardag
in uw dochter
een dichter is ontstaan
die schreef over uw leven,
moeder,
kon ik nog maar éven
vertellen hoe het is gegaan.

Als u eens wist
dat u in mijn bundel stond,
ik zou zo graag weten
hoe u dat vond
maar ik denk dat u
als zeer bescheiden vrouw
hoofdschuddend zeggen zou:
“Nee kind, te veel eer,
en je weet wie roemt,
die roeme in de Heer”.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "Geloofsvreugde"

Bevlogen musici

Huppelend, duikelend,

spelende vogeltjes,

hoog in het lover,

‘t bevleugelt de zon,

levendig strijkorkest,

hartenveroverend

stijgen ze hoger dan

Bas Bariton.

Coby Poelman - Duisterwinkel 

Ik heb er een melodietje op gemaakt zodat het ook te zingen is. 

Te beluisteren op https://luistergedichten.nl/index.php/categorieen-algemeen/16-natuur/171-bevlogen-musici

Herinnering (haiku)

Een dekentje bolt,
in Lieves poppenwagen
draait de kat zich om.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Geloof

Ze had kanker toen ze zei:
Geloven is voor mij
als kind bij vader
achterop de fiets vol overgave,
benen in de fietstas,
leunen tegen vaders jas,
Hij kent mijn bestemming
zonder routeplanning.

Ze kende haar vader maar even.
Toen hij stierf was zij pas zeven
maar de band met Vader is altijd gebleven.

Als Vaders gang lijkt te vertragen
wordt het kind naar Huis gedragen.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Geschreven n.a.v. de afscheidsdienst van mijn nichtje op 4 oktober 2007.

Gepubliceerd in de bundel "Granaatjes met een gouden slot"