Het mooie van mist

 

Soms lijkt het zo mistroostig Heer,

wanneer het mistig is

met dor en droefenis, 

de wereld klein en kwetsbaar is,

dan hoop ik op Uw wederkeer,

de wereld lijkt zo koud en kil,

en ik verlang naar warm en stil,

dat alles gaan mag naar Uw wil,

maar dan weet ik, 'k ben niet alleen,

al kan geen mens U gadeslaan,

U loopt toch naast mij of vooraan,

U laat mijn hart en ziel verstaan

die mist is slechts geween,

wanneer jij huilt huil Ik ook mee,

soms moet je ruimte maken

om blij weer te ontwaken,

Ik zal over je waken,

we gaan toch met ons twee.

Dan loop ik met een lichtere pas,

ik hoor weer dat U bij mij was,

U bent mijn lichtglans, mijn houvast,

U toont mij kleuren van dichtbij,

de herfst ontvouwt zich voor ons uit,

we horen hoe een vogel fluit,

genieten van dit dagje uit,

U schiep door mist iets nieuws in mij.

Coby Poelman-Duisterwinkel