Verrassende post

Het was op een bewolkte dag

in ‘t midden van Advent,

ik had gewandeld,

fris gewangd

keek ik de postbak in.

Een grote bruine envelop,

het handschrift was vertrouwd,

verwachtingsvol

ontsloot ik hem,

mijn broeders boek ontvouwend!

De titel sprak van brekend licht,

het blonk

rondom de wolk,

ik las in het gebroken wit

zijn lieve eigen noot.

In mijn moederstaal nog wel

had hij het geschreven,

mijn hart liep vol

ik voelde mij

intens met hem verweven.

We hadden eens in onze tuin

ons schrijven doorgespit,

hij las het mijne,

ik het zijne,

bespraken wat bezielt.

Nu ligt het uitgekomen boek

van hem bij mij te schijnen,

de nieuwe morgen

komt in zicht,

vol uitgelezen wijnen.

Coby Poelman-Duisterwinkel