In Zijn ontferming

David,

wat hij deed was onbarmhartig,

toch dichter naar Gods hart,

stort zijn hart uit,

vindt rust.

Coby Poelman-Duisterwinkel

De Here zegene u

 

Met nieuwe oren
hoorde ze de zegen,
’t was al zo lang geleden,
stil onderging ze
deze mooie bede.
Er trok een rilling
door haar heen,
of ze voor ’t eerst
de woorden hoorde,
hoe troostend was dit,
hoe sereen.

O Heer, verzuchtte ze,
dat U mij stoorde
in mijn verlatenheid,
ik ben niet meer alleen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Aan dit gedicht werd in 2009 de zilveren veer toegekend.

Te beluisteren op:
 https://youtu.be/TwR8shG-jZo

In vrijmoedigheid

Paulus,

gedreven door de Geest van God,

een aansprekend spreker,

overwint schroom,

geeft moed.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Een vredige zomeravond

Gele lissen zwijgen naast de paarse,

hommels gonzen rond de akelei,

maagdenpalm schuilt onder vrouwenmantel,

hosta’s overschaduwen het flitsend vissengoud.

Zacht knielt de kat en lest zijn dorst,

vogels zingen mijn gedachten

in de prinsentuin van God.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Door muren heen

De jonge bewoners zijn lid van een koor,

de vrouw is een alt, de man zingt tenor,

met buurvrouw Sopraan en haar man Bas Motet

vormen ze samen een aardig kwartet.

Iedere zondag klinkt hun gezang

in harmonie en samenhang.

De buren in de huizenrij

luisteren aan elke zij.

In hun stilte klinkt Gods vrede,

door de muren zingt een bede.

De één weet van de ander niet

hoeveel moois God zelf hier biedt.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Hij opent het verstand

Het wordt niet even aan of uit gedaan,

van binnenuit ontspringt het onverwacht,

ontsteekt een licht vanuit een stille nacht

opeens zo helder als bij volle maan.

Dan opent er spontaan iets in je geest,

gewone woorden lijken op te leven,

je ziet Zijn handschrift er doorheen geweven

en wordt intens geraakt door wat je leest. 

Hoe vaak las je de regels in je brein

zonder besef wat ze je wilden zeggen,

begreep je niet hoe mooi ze konden zijn,

besloot je om ze naast je neer te leggen.

Hoe anders is het nu,  het stroomt als wijn,

Hij houdt niet op je alles uit te leggen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Luister ook eens naar God in je gebed

Ik luisterde 

wat Vader me zou zeggen

in mijn gebed 

maar viel in slaap

en in het stil gebed 

tijdens de dienst

was het niet stil genoeg

maar toen ik nergens meer op lette,

tijdens het drogen van de vaat

liet Hij mij hardop zeggen

dat het "Ik ben" van Hem

voor mij ook was bedoeld,

dat ik mocht zijn

hoe Hij mij had bedacht.

Ik dacht aan Mozes,

aan wat Hij moest zeggen,

zeg maar "Ik ben" heeft mij gestuurd

en ja, Hij is er,

niet alleen bij Mozes,

kondigt zich aan 

als je het niet verwacht.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven n.a.v. een vraag van de predikant in de avonddienst van 11 juli 2021 en wat deze vraag uitgewerkt heeft op 12 juli 2021

Het woord is aan de old-timer

Ze hebben me van stal gehaald,

ik dender over drempels,

onder het tentdoek knipoogt weer

het verfomfaaide boek.

Wat de bestemming zijn zal

is elke keer verrassend

maar als ik ze geloven mag

is het einddoel prachtig.

Zoals ze aan mijn tafeltje

tussen de etensgeuren

zich buigen over

‘t veel gelezen boek

of liggend op hun rug

door het verschoten tentdoek turend

op fluistertonen spreken over

wat Hij doet.

Als mijn bewoners

mij voor korte tijd verlaten

omdat men hier ook graag ter kerke gaat

dan hoop ik stilletjes

dat ik ook mee mag maken

waarover zo veelvuldig is gepraat.

Op het moment dat heel veel

drempels worden overreden

is de campingplek bereikt,

dan wordt het hefdak opgeheven

ten teken van een aangename tijd.

De fietsen worden uitgereden,

stoelen neergezet,

vannacht zal opgaan in de stilte

het vertrouwde dankgebed

maar eerst word ik nog

op de vaste grond gezet.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Afscheidsperspectief

Wanneer de stilte U begint te prijzen,

de ziel gaat reizen

wacht Uw belofte

dat het lichaam zal verrijzen

op Uw tijd.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Kennismaken

 

Hoe zou het zijn

 Als vader een paar dagen

op aarde terug zou zijn,

wat zou hij zich verbazen,

bracht het hem vreugde, pijn?

Ik zou hem rond gaan leiden,

kijk pa, zo is het nu

en veel gezinsuitbreiding,

hoor, dat heeft hij van u.

Wat zou hij stralen als ik zei

o ja, we kerken nog

en vinden steun in ons geloof

waar u het ook in zocht.

We zouden veel bespreken

na bijna vijftig jaar,

Ik zou graag willen weten

en pa, hoe is het daar?

Coby Poelman-Duisterwinkel