Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog. U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam. Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen.
Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. , https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

zaterdag 30 maart 2019

Dankzij de Inspirator


Wanneer de mens
de grens verkent van kunst
in woord, muziek of beeld,
gehouwen, gespeld, gespeeld,
abstract of puntig gepenseeld
die boeit, die niet verveelt
vertolkt hij speels
de taal van empathie,
verbeeldingskracht
en harmonie.

Waar creatief
de mens een grens verlegt
wordt zoveel positiefs
gezegd, geschapen, uitgedeeld,

het is de Schepper
in de mens
die ogen streelt,
harten heelt,
grenzen openspeelt.

Coby Poelman – Duisterwinkel

dinsdag 26 maart 2019

De blauwborstsymfonie


Zie je die blauwborst op de paal,
hij heeft zijn staart in opvouwstand
en wacht tot hij het vrouwtje ziet
dan zingt hij voluit en charmant
zijn mooiste spreidstaartmelodie.
Dan vlamt het roestoranje
boven de brede zwarte rand,
wat is hij mooi geschapen,
ik zie hierin Gods hand.

Hoor je die blauwborst op de paal,
hij imiteert een merel,
versnelt opeens de melodie
tot een lofprijzingssymfonie.
Ver weg antwoordt een wielewaal:
Zo mooi schiep Hij ons allemaal!

Coby Poelman - Duisterwinkel

zondag 24 maart 2019

In Christus


Levend in de stralen
van Zijn omvangrijk licht,
blijvend
in wat Zijn daglicht
kan verdragen
zal Zijn schaduw
naast je zijn,
Zijn warmte
in je ademhalen.

Coby Poelman - Duisterwinkel

donderdag 21 maart 2019

Als de wolk schijnt


Op deze mooie voorjaarsdag
denk ik aan Petrus, wat hij zag
toen hij met Jezus in de bergen was
en vroeg om bij het hemels licht
voor Jezus, Mozes en Elia
tenten op te richten.
Heeft wie door God is opgenomen
behoefte aan een onderkomen?
Hij wordt al onderbroken
door de stem van God
die uitgaat van een wolk.

In ’t licht dat niemand kan verdragen
hoor ik door Petrus ook die Goddelijke stem:
dit is mijn Zoon, in Hem
heb Ik mijn welbehagen.

’k Zie hem die het niet aanzien kon
zich vol ontzag neervlijen op de grond.
Als Petrus ben ik aangedaan,
Hij raakt ook mij, ga maar weer staan,
je hebt toch niets te vrezen,
Zijn ogen doen mij Vaderliefde lezen.

Ik was met Petrus in Zijn hemels licht
en zijn ervaring heeft ook mij verlicht.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Bij Mattheüs 17: De verheerlijking op de berg

maandag 18 maart 2019

In rouw verbonden

Halfstokse vlaggen
ontwimpelen wat was,
onhoorbaar spreekt de stilte
in het mensenhart
verbonden met de ander.

Hoe machteloos,
lam geslagen,

wind wappert rouwbetoon,
dragend het leed
naar waar het wordt gehoord,
naar Wie de laatste vijand
heeft verslagen.

Coby Poelman -Duisterwinkel

vrijdag 15 maart 2019

Leuk nieuws (3) met 2 toevoegingen






Vanmorgen ontving ik een aantal prachtige foto’s van een mevrouw die ik heb leren kennen op de open dag van het ND in Barneveld in 2016 waar ik was uitgenodigd voor een bloggersbijeenkomst en ook boeken mocht verkopen. Ze heeft op die dag en daarna een aantal boeken van mij gekocht en we hielden een tijdje contact via de mail.
Deze week was zij voor een cursus op de Erasmus universiteit in Rotterdam en zag de wand met de door Toni Burgering uitgekozen en in neon uitgelichte (delen van) gedichten in de bibliotheek van Sanders building. Ze nam de moeite om enkele foto’s te nemen en stuurde ze naar mij.
Ze kon me geen groter plezier doen.
Toen wij er op die dag van de opening waren scheen de zon en konden wij geen heldere foto’s nemen. Op de dag dat zij er was scheen de zon niet en zo kon zij wel duidelijke foto’s nemen.
Op haar foto’s is ook nog eens te zien dat de beloofde toevoeging in de vorm van een kleine plaquette waar de namen van de betrokken kunstenaar en dichters op vermeld zouden worden inmiddels is aangebracht. Nu zijn alle gedichten die Toni Burgering heeft uitgekozen voor dit kunstwerk goed leesbaar en kan ik dankzij deze mevrouw u een beter beeld geven.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Voor wie het verslag van de openingsdag gemist heeft, zie  https://cobypoelman.blogspot.com/2018/09/leuk-nieuws-2.html

Toevoeging op 21 maart 2019 :

Vanavond kreeg ik de onderste foto ook nog toegestuurd van deze mevrouw, ze had de moeite genomen om nog weer naar Sanders Law Library te gaan om de plaquette beter te bekijken en ook daar een foto van te nemen. Nu kunnen we dankzij haar ook nog lezen wat er op de plaquette staat. U zult begrijpen dat ik deze mevrouw heel dankbaar ben.

En vanmiddag was het beloofde boek bij de post: Hier nog enkele foto's uit dit boek.




donderdag 14 maart 2019

Salmiaklollie

We lopen in de stad,
de lucht betrekt,
mijn aandacht wordt gewekt
door een ronkend geluid.
Een fiets wordt op de stoep gegooid.
Kronkelend rukt
een jonge vrouw haar jasje uit,
gebaart en hapt naar lucht,
iemand klopt haar op de rug.

Ik zie hoe mijn man haar observeert,
hij spreekt haar rustig aan
terwijl hij achter haar gaat staan,
zijn handen omvatten haar,
gevolgd door een beheerst gebaar.

De lucht klaart op,
de vrouw begint te praten,
het poeder heeft “Heimlich”
de luchtpijp verlaten.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Gepubliceerd in "Granaatjes met een gouden slot"

maandag 11 maart 2019

De stille kracht in een moeder

Moeder leerde het ons al:
nooit boos gaan slapen
en goed afscheid nemen,
een dag kan zo opeens
je laatste zijn.

Mattheüs sprak er
in de Bijbel over,
heb je iets met je broeder,
maak het dan spoedig goed.

Zo nu en dan
denk ik daar aan
als in of om mij heen
onenigheid ontstaat.

Mag ik hetgeen 
wij van mijn moeder leerden
en wat mij in het leven
zoveel vrede bracht
hier delen, Hem ter ere,
mijn moeder dankend
voor wat zij ons gaf?

Coby Poelman - Duisterwinkel

Bij Mattheüs 5 : 23 en 24

Gepubliceerd in de bundel "Verrassend uitzicht"

zaterdag 9 maart 2019

Ziet, de Mens



Wat dacht Pilatus toen hij Jezus zag
gehuld in purper, doornen om zijn hoofd,
was hij bedroefd, verdoofd?
Waarom sprak hij op dat moment
tot al die mensen:  Ziet, de Mens?

Coby Poelman – Duisterwinkel

Gedachten bij Johannes 19 : 5b

woensdag 6 maart 2019

Kerkhofmijmering

Ze loopt het pad dat vader vroeger liep,
het kleine kistje wiegend op zijn schouder,
ze leeft zich in en denkt zo zijn gedachten,
het was een jongen, zo intens gewenst,
haar moeder lag verdrietig thuis te wachten.
Hoe sprak zijn houding uit
wat door hem heen moest gaan,
de zwaarte van zijn gang,
dan blijft ze staan.

Ze ziet het lege wiegje naast haar moeders bed.
Ze voelt de stuwing, al in gang gezet
en het beklemt haar borst op dat moment,
het brengt haar terug naar vader,
op deze plek slaat ze zijn ogen gade.
Ze weet niet hoe het hem daar is vergaan,
Ze kregen haar een flink jaar later
en vader was geen prater.

Maar bij het ouder worden
voelt ze steeds meer hun zorgen
en komt al dichter bij hen staan.
Zien zij, verenigd met haar broertje
haar naar dit plekje gaan?

Coby Poelman - Duisterwinkel