Tussen het dorre bruin
verrijst iets moois, iets fleurigs,
een ranke stam
onder iets wijds, iets kleurigs,
de buitenranden fijn belijnd
krullen in zachte schulpen,
een mug vindt hier zijn rust.
Het nodigt uit om stil te staan,
te mijmeren, je laten gaan,
een stempel in een ruitjesschrift:
we laten paddenstoelen staan.
Een melodietje van een kinderliedje.
Een muggenstoel fluister je zacht,
haha, geen zetel voor een pad,
het maakt je vrolijk, opgewekt,
zo mooi tussen dat stervend blad,
de Schepper was op deze plek!
Coby Poelman-Duisterwinkel
Van harte welkom
Van harte welkom op mijn gedichtenblog. U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam. Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen.
Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. , https://soundcloud.com/user- 671424345/interview-coby- poelman-duisterwinkel-10-07- 2017
Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. , https://soundcloud.com/user-
vrijdag 23 oktober 2020
Herfstgedachten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Dankjewel Hilly, fijn!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig. Zo ervaar ik het ook.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk Aritha! Dankjewel!
VerwijderenIk weet niet hoe jou omgeving eruit ziet maar hier is veel bos. En het is daar zo mooi. Goud!
VerwijderenGeniet ervan Aritha, hier is de omgeving ook goud op dit moment. Een cadeau van de Schepper!
VerwijderenZo mooi tussen dat stervend blad... prachtig!
BeantwoordenVerwijderenDank voor je mooie reactie Marja!
Verwijderen