Ik zit onder Kleed
en denk aan Kast. 
Kleed ruikt naar Kamer,
naar nepdood en geboren.
ik ben niet Bapper zoals 
met grote ontsnapping.
Buiten is raar. 
In Kamer was het Mam en ik.
Ik redde Mam maar 
nu wil ze naar Hemel
De Opa-man wilde mij niet
dan hoefde Mam geen Mam zijn.
In Kamer was parcours,
Buiten word je moe
van lopen op zware schoenen,
Ik sabbel op rotte Kies
die niet meer smaakt naar Mam.
Oma is lief maar anders
Stopa is sterk als Spiderman,
hij wil wel dat ik geboren ben.
Ik wil graag wat  
maar Mam is Weg,
nog verder dan in Kamer
misschien bij Gods gezicht
die geel in Dakraam was
en ook in Wereld.
Kun je ook Mam voor
Dagtraktatie vragen? 
Ik doe Schreeuw
in mijn eentje,
maar nu blij;
Mam, je bent aan!
Coby Poelman-Duisterwinkel
Bapper = Woordbroodje van bang en dapper
Stopa = Stiefopa
Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Emma Donoghue
Gepubliceerd in "Strijklicht van violen", poëzie bij kunst en literatuur (2013) 
Dit gedicht is te beluisteren via http://www.audiogedichten.nl/audio/categorieen-algemeen/10-levensbeschouwelijk/42-kamer
 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten