Regenbogend kleurt de hemel
over wie zich overgeeft
aan onontkoombaar dood.
De zuster schijnt in violet,
haar fluistering vormt een gebed.
Verbonden met de stervende,
Zijn kind, Zijn ervende,
neemt Hij de adem die Hij gaf
en leidt vanuit de Hoge
naar ‘t licht van Zonnebogen.
Coby Poelman – Duisterwinkel
Geschreven voor de VUmc poëzieprijs 2015, thema levenseinde
Kunstwerk van Jo van Wiggen
De zonneboog is er een van hoop en vertrouwen.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig Coby!
Dank voor je mooie reactie Hilly!
VerwijderenBedankt. Dat is heel mooi.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Aritha!
VerwijderenHeel mooi 🌈❣️
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Yvonne.
Verwijderen