of daar mijn moeder was
zoals mijn dorpsgenoot
zich zorgend naar mij boog,
och kind een hele trap he
tegen die harde wind,
ze gaf me zelfs een knuffel,
ik voelde me weer kind.
Bent u ook op de fiets vroeg ik
joa wicht, een hele trap
en kwam jij ook de hoofdweg langs
die opgebroken was?
Ik knikte en had diep respect
voor deze flinke vrouw
die evengoed geklommen had
langs stenen in het nauw.
We bliezen samen even uit,
de wachtkamer gaf rust,
de tandartsstoel lag lekker,
de wind blies ons weer terug.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Foto: Angeniet Schuddebeurs, haar blog: https://altijdmooiweer.wordpress.com/
Foto: Angeniet Schuddebeurs, haar blog: https://altijdmooiweer.wordpress.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten