in moeders warme hand
voelde de angst
voor het verkeer.
Goed kijken naar het mannetje,
nu is hij rood
maar als hij straks gaat lopen
in de kleur groen
dan mogen wij erover.
Maar waar de mannetjes ontbraken
werd moeders hand zo klam,
als ze al bijna halverwege waren
en er opeens een auto kwam
trok een korte rukbeweging
hen terug op het trottoir.
Zo’n tweemaal in het jaar
moest ze de reis toch ondernemen
en steevast na dit tandartsenbezoek
kochten ze schoenen, nieuwe kleren.
Winkel in, winkel uit,
met volle tassen
in de bus naar huis.
De stad, hoewel heel druk
kon voor de dochter niet meer stuk.
Coby Poelman - Duisterwinkel
De grote stad, een belevenis.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet,
Hilly
Ja Hilly, toen wel. nu fiets ik er dwars doorheen haha. Maar misschien ervaren mensen uit een dorp die nauwelijks in de stad komen die grote stad nog wel zo.
VerwijderenZomerse groet van Coby
Leuk Coby. Zie het voor me. Ik heb net een kaakoperatie achter de rug en een infectie op de koop toe. Zie er nu uit als een hamster... Krijg wel zin om mooie kleren te gaan kopen na dit gedicht.
BeantwoordenVerwijderenAch wat sneu Anne, beterschap met je kaak en mag ik je een tip geven? Als je bij de kringloop kleren koopt kun je elke week iets nieuws kopen en dat geeft een heerlijk gevoel want het kost bijna niets;)
BeantwoordenVerwijderen