In de schaduw van het licht
ligt ergens in het stro
een moegestreden moeder
haar ogen opgelicht.
Er is geen bed op klossen,
ze heeft geen wieg, geen kruik
en geen elektrisch licht.
De man kijkt in het rond
en vindt een voerbak
voor het pasgeboren Kind.
Kijk eens door de kier
van het kapotte dak,
het is de ster
waarover men sprak,
die schijnt op het Kindergezicht
dat schittert van licht!
Met een stralend gezicht
vertrekken verwonderde herders.
Volg dan hun spoor van licht,
geef het aan iedereen door,
dit hemels geboortebericht.
Coby Poelman-Duisterwinkel.
Te beluisteren op audiogedichten (zie link)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten