Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog. U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam. Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen.
Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. , https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

donderdag 25 februari 2016

Braadgeheim



In de pauze van de koffieochtend hoor ik naast me een interessant gesprek. Mijn nieuwsgierigheid neemt toe en ik buig me iets meer naar de vertelster. Ja hoor zegt ze, gewoon de braadpan onder de kraan, niks boter of olie. Ik braad mijn vlees al 10 jaar in water. Hamburgers, gehaktballen, kipfilet. Mijn mond valt bijna open van verbazing. Wordt je vlees dan wel bruin, smaakt het niet naar water?
Het vlees wordt echt bruin, dat komt door het vet waar genoeg van in het vlees zit, je wilt niet weten hoe vet mijn braadpan nog is als ik hem afwas.
Ik ben overtuigd, nog deze avond ga ik het uitproberen. Ik haal de gemarineerde varkensfiletlapjes uit de diepvries, houd de braadpan onder de kraan en dompel de bevroren lapjes onder. Gas op hoog en kijk wat er gebeurt. Het water gaat koken en de lapjes ontdooien. Ik keer ze om en om en de marinade begint heerlijk te ruiken in het kookwater. De lapjes borrelen in de pan. Op een gegeven moment is er bijna geen water meer en beginnen de lapjes zowaar bruin te worden. Ik draai het gas laag en doe het deksel op de pan. Het ruikt heerlijk. Als de aardappels en de prei gaar zijn kijk ik naar mijn lapjes. Hm, ik wil eigenlijk wel iets meer jus. Ik leg de lapjes op een bord en giet de prei af in de braadpan. De jus is zelfs na deze actie mooi bruin.
We zitten aan tafel. Ik proef, mmm, vanuit mijn ooghoek kijk ik naar mijn man.
Als hij zijn bord bijna leeg heeft vraag ik of het hem gesmaakt heeft.
Heerlijk zegt hij en neemt met smaak de laatste hap.
Ik geniet en besluit het geheim nog niet prijs te geven. Morgen moeten de gehaktballen eraan geloven.

Coby Poelman - Duisterwinkel

6 opmerkingen:

  1. Hihi, dit meen je toch zeker niet Coby? Nooit van gehoord...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, nou Marja, dat dacht ik ook maar het is echt waar. Ik heb ook al gehaktballen geprobeerd en de meest kritische vleeseter vond het heerlijk dus ik ga er mooi mee door. Nog een voordeel, het spettert niet en is denk ik ook nog veel gezonder. Eet smakelijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind het heel ongewoon :) Je gedicht over de fietser staat op mijn blog!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha, dat vond ik ook, heb het nergens eerder gehoord vandaar dat ik er maar eens een blog over wilde schrijven. Wat leuk dat je mijn gedicht op je blog hebt geplaatst. Dankjewel! Ik zal de link hier even plakken, dan kunnen de lezers van hier ook een kijkje nemen als ze dat willen. http://frisse-kijk.blogspot.nl/2016/02/een-stille-fietser.html

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat het zo kan:-) misschien maar eens uitproberen...

    Hartelijke groet,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat ik inmiddels geleerd heb, niet te zuinig met water zijn en voor het water verdampt is op zacht zetten en afdekken.
    Ik vind het nog steeds lekker op deze manier. Ben benieuwd naar de ervaringen van anderen.
    Hartelijke groet van Coby

    BeantwoordenVerwijderen