Passage was mijn paarse bloem
met een bewogen hart.
Ik droeg het als corsage,
als mijn visitekaart.
Het opende in mij
wat ik nog niet herkend had,
talenten diep van binnen
door haar aan ’t licht gebracht.
Het hart, levend in ’t paarse
stond open voor wat kwam,
het zag de verste naaste
steeds dichter bij de dam.
De bloem werd diep geraakt
door ’t kunstige ontluiken
van creatieve passies die
in woord of beeld zich uitten.
Passage was mijn paarse bloem
die zachtjes werd ontvouwen
doordat de Zon van mijn bestaan
het gaf in al die vrouwen.
De kansen hier geboden
maakten iets in mij wakker:
een diep gevoel van vreugde
om te zaaien in Gods akker.
Nu opent zich een andere bloem
vol nieuwe perspectieven,
welriekend als een vlinderstruik,
nodigend tot verdieping.
De paarse kleur is me vertrouwd,
het roept Kom in de wijdheid,
verbreedt wat reeds is opgebouwd
op vleugels van Zijn vrijheid.
Dag leden van Passage,
dank voor de mooiste fase!
Coby Poelman-Duisterwinkel
Bij een afscheid van Passage (Christelijk-maatschappelijke vrouwenbeweging) door verhuizing of bij opzegging omdat iets anders roept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten