De piano in het Pand

Het was op een gewone doordeweekse avond. De koorleden druppelden binnen en enkelen van hen haalden collega orgel uit de kast en zetten die op de stander zoals elke repetitieavond. Degene die altijd de stekker in het apparaat deed was er nog niet dus anderen probeerden contact te maken. Ik hoorde wat gemorrel en gepraat maar ze kregen collega orgel niet in contact.

Ik zag het allemaal gebeuren en ik heb me al jaren afgevraagd waarom ze mij niet gewoon mijn werk lieten doen maar vanavond werd ik opeens dienstbaar, ze  kwamen naar mij! Er werd aan mij getrokken en voor ik er erg in had stond ik omgekeerd in de zaal. Mijn achterkant werd uit het stof gehaald en daar stond ik in al mijn glorie.

Er werd gebeden, gevraagd om een zegen en daarna werden mijn toetsen beroerd door de dirigente van het koor. Zachte doorleefde vingers lieten mij prachtige klanken voortbrengen. Inzingoefeningen werden ze genoemd. Voor mijn achterkant stond het koor, ik hoorde 4 alten, 3 sopranen, 2 bassen en zelfs 4 tenoren. Ze zongen mooi synchroon met mijn klanken. Er klonk vreugde in door. Tussen de mooie psalmen en liederen hoorde ik iets wat me zo goed deed, ze waren blij met mij. Ze vonden me mooier klinken dan collega orgel, dat ze niet eerder naar mij omgezien hadden vroegen ze zich nu af….

Ik glansde van achterkant tot toetsen, wat voelde ik me gestreeld. Al die jaren dat ik daar sta ben ik nooit in tel geweest. Altijd mocht collega orgel het koor begeleiden. Ik was daar best vaak verdrietig van maar ja, gewoontes zijn vaak zo moeilijk te doorbreken. Soms moet er eerst iets gebeuren om mensen op andere ideeën te brengen. Hoe noemen mensen dat ook al weer, iets van dood en brood.

Maar lieve mensen, mijn avond kon niet meer stuk, dat begrijpt u wel, wat heb ik genoten! En wat het mooiste is, het bleef niet bij die ene avond, ik heb mijn dienstbaarheid nu al enkele weken betoond en voel me nu al heel sterk verbonden met dit koor. Collega orgel is nu in het gebouw naast het Pand, bij een Repaircafé. Ik ben zo benieuwd wat er gebeurt als hij terugkomt… Voorlopig geniet ik van mijn nieuwe rol en doe mijn best. Nog even en dan is het weer repetitieavond. Ik verheug me!

Coby Poelman-Duisterwinkel